«Παιδιά της Ελλάδος παιδιά, που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά, παιδιά στη γλυκιά Παναγιά, προσευχόμαστε όλες, να ‘ρθετε ξανα.. Με της Νίκης τα κλαδιά, σας προσμένουμε παιδιά..»…
Το τραγούδι αυτό πέταξε στην Αλβανία, στα βουνά της Ηπείρου εμψυχώνοντας τα ελληνικά στρατεύματα…
Την περίοδο του Ελληνοϊταλικού πολέμου το ύψωμα αυτό ήταν θέση στρατηγική γιατί ήλεγχε την κοιλάδα της Δρόπολης απ΄όλες τις κατευθύνσεις. Από το δρόμο αυτό περνούσε η κύρια δύναμη του Ιταλικού στρατού η οποία τον Νοέμβριο του 1940 οπισθοχωρούσε και υπό την πίεση του ελληνικού στρατού κατευθυνόταν προς Τεπελένι….
Τα χωριά της Δρόπολης
Η Δρόπολη είναι περιοχή της Βορείου Ηπείρου, στην Αλβανία. Συγκεκριμένα, η περιοχή εκτείνεται από τα ελληνο-αλβανικά σύνορα στο ύψος της Κακαβιάς ως τα νότια της πόλης του Αργυροκάστρου, κατά μήκος της κεντρικής οδού.
Η περιοχή αποτελεί τμήμα της Βορείου Ηπείρου, που έχει αναγνωριστεί από το αλβανικό κράτος ως ‘ελληνική μειονοτική ζώνη’, που δίνει έτσι το δικαίωμα για την ίδρυση ελληνόγλωσσων σχολείων. Ο πληθυσμός της περιοχής αποτελείται στη συντριπτική του πλειοψηφία από Έλληνες κατοίκους που μιλούν την ελληνική ως μητρική γλώσσα.
Η Δρόπολη θεωρείται η πνευματική πρωτεύουσα των Ελλήνων της Αλβανίας.
Στην κοιλάδα της Δρόπολης βρίσκονται 34 χωριά, τα μεγαλύτερα από αυτά είναι τα :
Δερβιτσάνη
Γλύνα
Γεωργουτσάτες
Ζερβάτι
Βουλιαράτες
Βόδριστα
Σωφράτικα
Δούβιανη
Τεριχάτι
Γοραντζή ή Καλογοραντζή
Και τα 34 χωριά της Δρόπολης: Δερβιτσάνη, Γοραντζή, Βάνιστα, Χάσκοβο, Δούβιανη, Σωφράτικα, Τεραχάτι, Γορίτσα, Φράστανη, Λιούγκαρη, Γράψη, Βραχογοραντζή, Γλύνα, Κάτω Επισκοπή, Άνω Επισκοπή, Ραντάτι, Γεωργουτσάτες, Ζερβάτι, Βουλιαράτες, Βόδριστα, Βοδίνο, Πέπελη, Άγιος Νικόλας, Κουρά (Κρα), Βρυσερά, Κλεισάρι, Σελλιό, Λυκομίλι, Λοβίνα, Λόγγος, Σωτήρα, Κρυονέρι, Κοσσοβίτσα, Κακαβιά είναι αναγνωρισμένα μειονοτικά χωριά.
Ενώ ιστορικά στην περιοχή περιλαμβάνονται και τα χωριά Χρυσόδουλη, Μαυρόπουλο και Κτίσματα, που σήμερα βρίσκονται στην Ελλάδα.
Ο Δήμος Δρόπολης κάθε χρόνο ενόψει της Εθνικής Εορτής της 28ης Οκτωβρίου τιμά το « Ηρωικό Έπος του 1940 ». με ιδιαίτερη υπερηφάνεια και ευγνωμοσύνη απέναντι στους Έλληνες Αγωνιστές.
(πληροφορίες από mixanitouxronou)
