‘‘Πλημμύρισε” μικρές κόκκινες καρδιές το Λονδίνο στη νότια όχθη του Τάμεση. Το National COVID Memorial Wall είναι ένα μνημείο προς τιμήν των θυμάτων που άδικα έχασαν τη ζωή τους από τον κορωνοϊο και αποτελεί μια πρωτοβουλία της ομάδας “Covid-19 Bereaved Families For Justice” (Οικογένειες Πενθούντων της Covid-19 για τη Δικαιοσύνη), η οποία ζητά τη διεξαγωγή επίσημης έρευνας για τους χειρισμούς της κυβέρνησης στη διαχείριση της πανδημίας.
Όπως διαβάζουμε και στο New York Times, αρκετές από τις καρδιές στον ύψους δύο μέτρων και μήκους σχεδόν 500 μ. τσιμεντένιο τοίχο συνοδεύονται από σύντομα μηνύματα αγάπης και μνήμης που έγραψαν για τα αγαπημένα τους πρόσωπα συγγενείς των θυμάτων -149.000 σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία στη Βρετανία – πρόκειται για τον υψηλότερο τραγικό απολογισμό στην Ευρώπη και πέμπτο υψηλότερο στον πλανήτη.
«Φρανκ Στίβενς, 1941 – 2020», αναφέρεται στο κέντρο μιας απ’ τις καρδιές, που ξεχωρίζει σε μέγεθος απ’ τις άλλες. Τη ζωγράφισε η 49χρονη Πόλα Σμιθ, μέλος της πρωτοβουλίας, στη μνήμη του 78χρονου πατέρα της, που έχασε τον περασμένο Απρίλιο τη μάχη με την Covid-19. «Κοιτάξτε πόσους ανθρώπους χάσαμε», είπε η Σμιθ στους Τάιμς της Νέας Υόρκης. «Μιλάμε διαρκώς για νούμερα, αλλά κάθε καρδιά συμβολίζει κι ένα πρόσωπο», πρόσθεσε με δάκρυα στα μάτια. Χρειάζεται δέκα λεπτά για να βαδίσει κανείς κατά μήκος της τοιχογραφίας, ανάμεσα στις γέφυρες Ουέστμινστερ και Λάμπεθ στο Λονδίνο, που ξεκίνησε πριν από λίγες εβδομάδες ο Ματ Φάουλερ, επικεφαλής του πρότζεκτ. Έχασε κι εκείνος τον πατέρα του από τον κορωνοϊό τον Απρίλιο του 2020. «Όταν βλέπεις όλες αυτές τις καρδιές κι αναλογίζεσαι τι αντιπροσωπεύει η κάθε μία, είναι τρομακτικό», λέει.
Η ομάδα “Covid-19 Bereaved Families For Justice” ελπίζει να φέρει προσωπικές ιστορίες στο επίκεντρο της εθνικής συζήτησης για την πανδημία. «Ως χώρα πρέπει να ασχοληθούμε μ’ αυτό που μας συνέβη, με το εύρος της απώλειας», λέει η Τζο Γκούντμαν, συνιδρύτριας της ομάδας των περίπου 3.000 ατόμων. Περαστικοί, οικογένειες που βγαίνουν για περίπατο, νεαροί που κάνουν τζόκινγκ, κόβουν το βήμα τους περνώντας μπροστά από το μνημείο με τις καρδιές για να τιμήσουν τη μνήμη των θυμάτων κορωνοϊού. «Έχει θεραπευτική σημασία», λέει η 20χρονη Κόρτνεϊ Ράμπαλ, που έχασε πέρυσι τη γιαγιά της από την πανδημία. «Δεν είχα το χρόνο να πενθήσω μαζί με άλλους», προσθέτει σημειώνοντας ότι θα πηγαίνει κάθε μέρα εκεί το επόμενο διάστημα για να ψελλίζει δυο λόγια προσευχής και να γράφει τα ονόματα θυμάτων μέσα σε καρδιές.
Με την εμβολιαστική εκστρατεία να συνεχίζεται με γοργούς ρυθμούς, η Βρετανία ελπίζει να ανασάνει σύντομα, αλλά για τους συγγενείς των θυμάτων η επιστροφή στην κανονικότητα φαντάζει σχεδόν ακατόρθωτη. «Όσοι χάσαμε κάποιον στο πρώτο κύμα της πανδημίας, το ξαναζούμε τώρα. Χθες τη νύχτα δεν μπορούσα να κοιμηθώ γιατί πριν από έναν ακριβώς χρόνο έμαθα ότι ο πατέρας μου είχε μολυνθεί από τον κορωνοϊό και πέθανε λίγο αργότερα. Είναι δύσκολο για μας να στρέψουμε το βλέμμα στο μέλλον όσο τα ψυχικά μας τραύματα παραμένουν ανοικτά», λέει η Γκούντμαν. Και με την πανδημία να μην έχει ακόμη υποχωρήσει ζωγραφισμένες κόκκινες καρδιές θα συνεχίσουν πιθανώς για αρκετές εβδομάδες ακόμη να ξεφυτρώνουν στον τοίχο απέναντι από το βρετανικό κοινοβούλιο…
