Το Predjama είναι ένα από τα πιο εκπληκτικά κάστρα στον κόσμο, χτισμένο στο στόμιο ενός συμπλέγματος σπηλαίων στο τέλος μιας κοιλάδας στη νοτιοδυτική Σλοβενία. Τοποθετημένο στα μισά του δρόμου ενός κατακόρυφου βράχου 400 ποδιών (123 μέτρων), έχει καταχωρηθεί στα Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες ως το μεγαλύτερο κάστρο σπηλαίων στον κόσμο.
Η ιστορία του
Η ιστορία του επικεντρώνεται στον ληστή βαρόνο Erasmus von Lueg, έναν τοπικό ήρωα, τον Ρομπέν των Δασών της περιοχής που κατέφυγε στο κάστρο στα μέσα της δεκαετίας του 1480 αφού σκότωσε τον Κόμη Pappenheim, Στρατάρχη της αυτοκρατορικής Αυλής των Αψβούργων, σε μια μονομαχία.
Σε αντίποινα, διατάχθηκε πολιορκία στο Predjama από τον αυτοκράτορα των Αψβούργων Φρειδερίκο Γ’. Ο Έρασμος στάθηκε σταθερός, καθώς βοηθήθηκε από ένα δίκτυο μυστικών τούνελ στους βράχους που του επέτρεψαν να φέρει προμήθειες και να συλλέγει το νερό της βροχής. Χλεύαζε μάλιστα τους αντιπάλους του στέλνοντάς τους φρέσκα κεράσια που έφεραν από την κοιλάδα Vipava, 13 μίλια δυτικά, χρησιμοποιώντας αυτές τις υπόγειες διαβάσεις.
Το τέλος θα ερχόταν, μετά από ένα χρόνο και μια μέρα, όταν ο Έρασμος προδόθηκε από έναν υπηρέτη.
Όπως λέει ο Jurca, όταν ο Erasmus πήγε στην τουαλέτα που βρισκόταν σε μια βεράντα του τρίτου ορόφου, ο υπηρέτης άναψε έναν ξύλινο πυρσό ως σήμα. Λίγη ώρα αργότερα, μια οβίδα σφύριζε στον αέρα, σκοτώνοντας τον Έρασμο.
Οι ομοιότητες με το “Game of Thrones”
Ο τρόπος του θανάτου του Erasmus δεν έχει διαφύγει της προσοχής των θαυμαστών του “Game of Thrones” που δείχνουν το παρόμοιο, αναξιοπρεπές τέλος του Λόρδου Tywin Lannister, ο οποίος πυροβολήθηκε με βαλλίστρα ενώ βρισκόταν στον «θρόνο» του μπάνιου του.
Σημειώνουν επίσης ότι οι τελευταίοι ιδιοκτήτες του Predjama, η οικογένεια Windisch-Grätz, που χρησιμοποιούσε το κάστρο ως κυνηγετικό καταφύγιο μέχρι το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, έχουν στο οικόσημό τους έναν λύκο, τη σφραγίδα του οίκου Stark.
Ο συγγραφέας George R. R. Martin επισκέφτηκε το κάστρο ένα βράδυ τον Ιούνιο του 2011, μετά από μια εκδήλωση υπογραφής βιβλίων στην Τεργέστη.
«Στο δρόμο για το σπίτι, σταματήσαμε στο πιο εκπληκτικό κάστρο, χτισμένο στο στόμιο μιας τεράστιας σπηλιάς. Πρέπει οπωσδήποτε να μοντελοποιήσουμε κάποιο κάστρο στο Westeros με αυτό, ήταν ένα εντυπωσιακό θέαμα, ειδικά τη νύχτα», έχει δηλώσει ο ίδιος.
Έτσι είναι το εσωτερικό του κάστρου
Ο θρύλος και η ιστορία είναι μόνο μέρος της ελκυστικότητας του κάστρου Predjama. Πρέπει πραγματικά να επισκεφθείτε για να κατανοήσετε πώς ήταν τόσο οργανικά συνδεδεμένο με τη φύση.
Πλησιάζοντας το κάστρο από οποιαδήποτε κατεύθυνση, είναι σχεδόν εντελώς κρυμμένο, ορατό μόνο την τελευταία στιγμή – ενώ οι φρουροί γύρω από το κάστρο θα μπορούσαν να εντοπίσουν οποιονδήποτε ερχόταν αμέσως.
Μόλις μπείτε μέσα, είναι προφανές ότι η ασφάλεια και όχι η άνεση ήταν η μεγαλύτερη ανησυχία στον Μεσαίωνα – το κάστρο είναι απόρθητο αλλά το κρύο και η υγρασία το καθιστούν σχεδόν αβίωτο.
Σήμερα, η είσοδος στο κάστρο συνεπάγεται πέρασμα από μια κινητή γέφυρα. Η αρχική είσοδος ήταν ψηλότερα, όπου φαίνονται δύο αχνές πόρτες. Η πρόσβαση τους γινόταν μέσω σκαλοπατιών που μπορούσαν να αποσυρθούν γρήγορα.
Εκείνη την εποχή, οι επισκέπτες έμπαιναν πρώτα στην αίθουσα του δικαστηρίου, όπου απονεμόταν σκληρή δικαιοσύνη. Λίγοι από τους υπηκόους του ηγεμόνα θα επιτρέπονταν πέρα από αυτό, εκτός αν ήταν άτυχοι.
Πίσω από μια χοντρή ξύλινη πόρτα υπάρχει ένα δωμάτιο βασανιστηρίων, το οποίο, με μοναδικό τρόπο, βρίσκεται σε ένα πραγματικό σπηλαιώδες μπουντρούμι. Οι προτιμώμενες τιμωρίες εδώ ήταν το ράφι, πάνω στο οποίο τεντώνονταν οι κρατούμενοι, και το άλογο, μια οδυνηρή μυτερή τριγωνική συσκευή που τους έβαζαν να καβαλήσουν.
Ακολουθεί ένας από τους πιο ευχάριστους χώρους. Η τραπεζαρία είναι μονωμένη από τοίχους που έχουν πάχος σχεδόν πέντε και μισό πόδια και θερμαίνεται από τη μικρή αλλά λειτουργική κουζίνα, στην οποία μια σχισμή λειτουργεί ως φυσικός απορροφητήρας.
Μπορείτε επίσης να επιθεωρήσετε μια αυθεντική τουαλέτα, ένα προεξέχον κάθισμα πάνω από τον γκρεμό. Ο Έρασμος θα είχε χρησιμοποιήσει άχυρο, αποξηραμένα βρύα και φύλλα λάχανου αντί για χαρτί υγείας, προτού τον βομβαρδίσουν.
Αν ανεβείτε περισσότερα σκαλοπάτια στον τρίτο όροφο αποκαλύπτονται οι θηλιές των όπλων, οι σχισμές στα βέλη και οι φονικές τρύπες που χρησιμοποιούνταν για να χύνεται βραστό λάδι ή λιωμένη ρητίνη στους πολιορκητές.
Εκεί βρίσκεται η ανοιχτή βεράντα. Εδώ υπάρχει θέα σε ολόκληρη την κοιλάδα, καθώς και η πιο διάσημη τουαλέτα στην ιστορία της Σλοβενίας.
Δίπλα είναι το υπνοδωμάτιο. Είναι το πιο ζεστό δωμάτιο, καθώς είναι το μόνο με τζάκι. Οι φύλακες του κάστρου έζησαν εδώ μέχρι τη δεκαετία του 1980. Στον επάνω όροφο υπάρχει μια σοφίτα που χρησίμευε ως στρατώνας και παρατηρητήριο. Η θέα στην κοιλάδα Lokva είναι αδιάκοπη και υπέροχη.
Οι στρατώνες έχουν μετατραπεί σε ένα μουσείο οπλοστασίων που παρουσιάζει μεσαιωνικά όπλα, όπως τσεκούρια, αλαβάρδες, βαλλίστρες και το όπλο flail. Είναι ενδιαφέρον ότι ένα πέρασμα εδώ οδηγεί κατευθείαν στην αίθουσα βασανιστηρίων.
Από εδώ μπορείτε επίσης να εισέλθετε στο εσωτερικό του σπηλαίου, εξερευνώντας έως ότου το φως από την είσοδο ελαττωθεί σε ένα σημείο, επιτρέποντάς σας να συλλογιστείτε το περιβάλλον.
Πως μπορεί να το επισκεφθεί κάποιος
Το εκτεταμένο σύστημα ασβεστολιθικών σπηλαίων στη νότια Σλοβενία ονομάζεται karst, από το λατινικό όνομα Carsus που δόθηκε στο οροπέδιο πάνω από την Τεργέστη. Κάτω από το κάστρο, μια μεγάλη σπηλιά εκτείνεται για 8,7 μίλια, δεύτερη σε μήκος από το κοντινό συγκρότημα Postojna.
Δεν υπάρχει τουριστική υποδομή σε αυτό το μεγάλο σπήλαιο, αλλά είναι δυνατό να το επισκεφθείτε κατά τους καλοκαιρινούς μήνες με κατάλληλο εξοπλισμό σπηλαίων, λάμπες και έναν εξειδικευμένο οδηγό. Είναι κλειστό το χειμώνα επειδή μια αποικία νυχτερίδων το χρησιμοποιεί για ζευγάρωμα και χειμερία νάρκη.
Πίσω στο κάστρο, ένα μονόδρομο σύστημα οδηγεί πίσω στο δωμάτιο των ιπποτών, που διακρίνεται για τις γοτθικές κόγχες και την οροφή βαμμένη με αίμα βοδιού. Ένα μικρό φρεάτιο κοντά στην έξοδο έγινε το σπίτι για κυνηγετικά σκυλιά, ενώ ένα στόμιο σπηλιάς κάτω από το κάστρο χρησίμευε ως στάβλοι.
Κοντά στο επιβλητικό κάστρο, βρίσκεται ένα χωριό όπου μια άρρωστη φλαμουριά στηρίζεται στο νεκροταφείο της Παναγίας των Θλίψεων. Ο ναός καθαγιάστηκε γύρω στο 1450 από τον επίσκοπο της Τεργέστης, μελλοντικό Πάπα Πίο Β’. Ο θρύλος λέει ότι αυτή η φλαμουριά φυτεύτηκε στην κορυφή του τάφου του Erasmus.
Το δέντρο υπέστη σοβαρές ζημιές από πυρκαγιά το 2001, αλλά σήμαινε τόσα πολλά για τους χωρικούς που κλήθηκαν χειρουργοί δέντρων και ο κορμός του σκίστηκε και επισκευάστηκε. Επιβιώνει ακόμα περήφανα, όπως το ίδιο το κάστρο Predjama.
