Του Γιάννη Δημητρέλλου
Οδηγώντας στην παλαιά εθνική οδό Θηβών – Λιβαδειάς, λίγο μετά τη κωμόπολη της Αλιάρτου, συναντάμε το μικρό, όμορφο και ιστορικό χωριό της Πέτρας. Σε απόσταση περίπου 1,5 ώρα από την Αθήνα μπορείτε να βρεθείτε στο μέρος όπου πραγματοποιήθηκε η τελευταία μάχη της επαναστάσεως του 1821, γνωστή ως «Μάχη της Πέτρας». Ένα μικρό διαμάντι που κρύβει καλά το χωριό είναι οι επιβλητικοί καταρράκτες του, οι οποίοι
δεσπόζουν στις πλαγιές του Ελικώνα και δεν είναι ακόμη ευρέως γνωστοί στους ταξιδιώτες.
Σύμφωνα με τη παράδοση και τα λεγόμενα των ντόπιων θεωρείται ως ψηλότερος καταρράκτης στην Ελλάδα. Αντικρίζοντάς τον, μπορεί κανείς να πει πως δεν έχουν άδικο. Η αλήθεια είναι πως το μέρος δεν έχει αξιοποιηθεί όπως θα έπρεπε τα περασμένα χρόνια, όμως το τελευταίο διάστημα γίνονται προσπάθειες για την ανάδειξή του. Αρχικά, έχουν δημιουργηθεί στον χώρο μικρά κιόσκι, κατάλληλα για ξεκούραση και πικ-νικ. Επίσης,
υπάρχουν και ειδικά μονοπάτια για τους λάτρεις της πεζοπορίας, τα οποία οδηγούν απευθείας στον καταρράκτη.
Η πρόσβαση στους καταρράκτες οδικώς είναι αρκετά απλή, καθώς λίγα χιλιόμετρα μετά την κωμόπολη της Αλιάρτου στρίβετε αριστερά προς το χωριό της Πέτρας. Αφού εισέλθετε στο χωριό, όπου θα συναντήσετε την πλατεία του και θα έχετε την ευκαιρία για μία στάση στο τοπικό καφενείο, ακολουθείτε τις πινακίδες προς τους καταρράκτες. Στη συνέχεια θα συναντήσετε ένα βατό χωματόδρομο περίπου 1,5 χιλιόμετρο και φτάσατε !
TIPS : Αποφύγετε την επίσκεψη κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, καθώς λόγω της αραιής βροχόπτωσης, το νερό λιγοστεύει με αποτέλεσμα το θέαμα και η ομορφιά του τοπίου να μην σας αποζημιώνουν.
ΟΙ ΑΓΓΛΙΚΟΙ …. ΚΗΠΟΙ ΑΛΙΑΡΤΟΥ
Η κωμόπολη της Αλιάρτου είναι χτισμένη περίπου στο κέντρο της πεδιάδας της Κωπαϊδας. Πριν το 1930 στην περιοχή της σημερινής πεδιάδας υπήρχε μία μεγάλη λίμνη γνωστή ως η «λίμνη της Κωπαϊδας». Κάπου στο 1880 πάρθηκε η απόφαση για την αποξήρανση της λίμνης, κάτι που άλλαξε ριζικά τη ζωή των κατοίκων της περιοχής. Δημιουργήθηκαν αρκετά καλλιεργήσιμα στρέμματα τα οποία συνέβαλαν τα μέγιστα στην εύρεση εργασίας των ντόπιων. Η διαδικασία της αποξήρανσης διήρκησε περίπου 50 χρόνια και το έργο ανέλαβε μία αγγλική εταιρεία, η οποία εγκατέστησε τα κεντρικά γραφεία της, όλα αυτά τα χρόνια, στην Αλίαρτο. Αρκετοί Βρετανοί μετακόμισαν εκεί με τις οικογένειές τους, ώστε να συμβάλλουν στην υλοποίηση του έργου. Το γεγονός αυτό δημιούργησε ανάγκες για κατασκευή κατοικιών και γραφείων που θα φιλοξενούσαν τους νεοεισελθόντες Βρετανούς.
Έτσι, σε μία μεγάλη έκταση στο κέντρο της κωμόπολης, δημιουργήθηκαν κατοικίες και γραφεία βασισμένα στη «βρετανική» αρχιτεκτονική. Οι κατοικίες παραμένουν στο ίδιο σημείο μέχρι και σήμερα και το τοπίο θυμίζει περισσότερο βρετανική επαρχία, παρά ελληνική. Μεγάλα πέτρινα σπίτια με τεράστιους κήπους, εκ των οποίων τα περισσότερα έχουν δυστυχώς εγκαταλειφθεί, κάνουν τη διαφορά στην Αλίαρτο. Οι κήποι της Αλιάρτου αποτελούν σημείο συνάντησης αλλά και χαλάρωσης για τους ντόπιους.
ΦΑΓΗΤΟ
Σε μία περιοχή όπως η Κεντρική Βοιωτία, δε θα μπορούσατε να παραλείψετε τα ψητά της «ώρας». Είναι γνωστό πως η περιοχή φημίζεται για τα υπέροχα κρεατικά της. Αυτό που θα πρότεινα με κλειστά μάτια είναι το ντόπιο λουκάνικο και οπωσδήποτε μην παραλείψετε τη σπεσιαλιτέ της Βοιωτίας, την προβατίνα στα κάρβουνα. Στην είσοδο του χωριού της Πέτρας και πάνω στην επαρχιακή εθνική οδό Θηβών – Λιβαδειάς, θα συναντήσετε δύο υπέροχες ταβέρνες που ξεχωρίζουν για τα κρεατικά τους.
ΔΙΑΜΟΝΗ
Επειδή οι περιοχές της Πέτρας και της Αλιάρτου βρίσκονται αρκετά κοντά στην Αθήνα, η διαμονή στις περισσότερες περιπτώσεις δε συνιστάται. Βέβαια, εάν θελήσετε να διαμείνετε στην περιοχή, πέρα από τα Airbnb καταλύματα που διατίθενται, μπορείτε επίσης να μείνετε σε ορισμένα ξενοδοχεία στη Λιβαδειά ή την Αράχωβα, συνδυάζοντας και άλλους προορισμούς.
(κεντρική φώτο exploring greece)
