Ταξιδεύοντας στον ουρανό, νιώθουν την αδρεναλίνη ν’ ανεβαίνει στα ύψη. Αιωρούμενοι με ασφάλεια ανάμεσα στα σύννεφα -χωρίς, μάλιστα, να περικλείονται από το κέλυφος ενός αεροσκάφους- βρίσκουν την ηρεμία και τη γαλήνη, που δεν μπορούν να απολαύσουν επί γης.
Οι περισσότεροι πάντως, όπως λέει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο πιλότος Μίλτος Κοτζαγερίδης, επικεφαλής της πτητικής ομάδας της Skyline Balloons στην Ελλάδα, «κοιτώντας τη γη από χιλιάδες πόδια ψηλά, μέσα σε ένα αερόστατο, διαπιστώνουν ότι η φύση, χωρίς πινέλα, χρώματα και καμβά, ζωγραφίζει τους πιο ωραίους φυσικούς πίνακες».
Στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, ο Μίλτος Κοτζαγερίδης ταξιδεύει στον ουρανό με κάθε διαθέσιμο εναέριο μέσο. Επί σειρά ετών ανήκε στο δυναμικό γνωστής αεροπορικής εταιρείας VIP, πιλοτάροντας αεροσκάφη. Όμως, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «βρήκε την απόλυτη ελευθερία και γαλήνη», τη στιγμή που έπιασε για πρώτη φορά με τα χέρια του τα …σύννεφα και ήταν τεράστια η χαρά του, όταν διαπίστωσε ότι είναι εκατοντάδες χιλιάδες τα άτομα, όλων των εθνικοτήτων και ηλικιών, που βιώνουν ως μοναδική την εμπειρία του «πετάω με αερόστατο».
«Είναι μαγική εκείνη η στιγμή, όταν ανεβαίνεις πάνω από τα 10.000 πόδια και μπορείς να απολαύσεις τους πίνακες της φύσης και τα δώρα του Θεού στον άνθρωπο», τονίζει, επισημαίνοντας πως «ύστερα από 33 χρόνια πιλότος αερόστατων, εξακολουθώ να εκπλήσσομαι με τα συναισθήματα που εκδηλώνουν οι συνταξιδιώτες μου, όταν ανεβαίνουμε στον ουρανό και νιώθω ευγνώμων που παρίσταμαι σε σημαντικές στιγμές της ζωής τους».
Προτάσεις γάμου και τέλεση του μυστηρίου ανάμεσα στα σύννεφα, με την υποψήφια νύφη να κλαίει κάθε φορά στην όψη του μονόπετρου δαχτυλιδιού, σβήσιμο κεριών γενέθλιας τούρτας μετά συνοδείας τραγουδιών και χειροκροτημάτων, άνθρωποι που ξεπερνούν τη φοβία τους για τα ύψη, τη στιγμή μάλιστα που προτού ανέβουν στο αερόστατο είχαν την όψη …λεμονιού, αλλά και μωρά, που στη θέα του απέραντου, κουνούν χέρια- πόδια από την ευδαιμονία, είναι μόνο μερικές από τις μοναδικές στιγμές που έχουν βιώσει συνταξιδιώτες του στον ουρανό, με τον ίδιο μάρτυρα.
«Ακόμη κι αν μερικοί συνταξιδιώτες μου δεν εκδηλώνονται και παραμένουν αθόρυβοι και ακίνητοι, είναι η έκφραση στο πρόσωπό τους, που μαρτυρά την εμπειρία ζωής που βιώνουν», τονίζει.
Χιλιάδες οι πτήσεις στα 33 χρόνια που «πιλοτάρει» αερόστατα
Ο Μίλτος Κοτζαγερίδης ξεκίνησε την ενασχόλησή του με τα αερόστατα στη Θεσσαλονίκη τον Μάρτιο του 1989 και σήμερα διαθέτει συνολικά 48, τα οποία μπορούν να μεταφέρουν ψηλά στον ουρανό, από τέσσερις έως και 35 επιβάτες.
«Μέσα σε έναν χρόνο, είδαμε 29 διαφορετικές εθνικότητες επιβατών να ταξιδεύουν με αερόστατο της εταιρείας μας, ενώ τελευταία ξεκινήσαμε και ειδικές πτήσεις -τουριστικές εναέριες περιηγήσεις, γαμήλιες και γενέθλιες τελετές, προτάσεις γάμου- με δύο μεγάλα πρακτορεία από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τον Λίβανο», επισημαίνει ο κ. Κοτζαγερίδης, υπενθυμίζοντας ότι αντίστοιχες συνεργασίες με μεγάλα τουριστικά γραφεία της Αμερικής και της Ρωσίας, μετρούν ήδη αρκετά χρόνια.
Συνολικά, η δραστηριότητα της εταιρείας, σε συνεργασία με μεγάλους τουριστικούς οργανισμούς από το εξωτερικό και κρουαζιερόπλοια, «απλώνεται» σε πολλές χώρες πέραν της Ελλάδας και συγκεκριμένα σε Βουλγαρία, Τουρκία, Αγγλία, Γερμανία, Ρωσία, Ουκρανία, Βραζιλία, Ιταλία, Βόρεια Μακεδονία, Αλβανία, Κύπρο, Ινδία, ενώ τουρίστες στη χώρα μας από την Ασία «ψηφίζουν πάντα θετικά μια πτήση με αερόστατο», όπως χαρακτηριστικά λέει.
Οι συμβάσεις Φεβρουαρίου 2020 προοιώνιζαν ρεκόρ 15ετίας στον αριθμό πτήσεων για την εταιρεία μέχρι και τον Νοέμβριο του 2021, ωστόσο η πανδημία του κορονοϊού «φρέναρε» τη δραστηριότητα, χωρίς όμως να την έχει «εξαφανίσει». Εκτιμώντας ότι η αγορά του αερόστατου θα επανέλθει πλήρως στη χώρα μας το 2024, ο κ. Κοτζαγερίδης σημειώνει ότι η πτήση με αερόστατο μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην ανάπτυξη του εναέριου τουρισμού και περιήγησης στην Ελλάδα, με πολλαπλά οφέλη και για τις τοπικές οικονομίες.
«Στην Καππαδοκία, στα 26 χρόνια ανάπτυξης της συγκεκριμένης αγοράς, ήδη ανέρχονται σε 600 τα αερόστατα, ενώ εδώ στην Ελλάδα, στα 33 χρόνια δεν καταφέραμε ακόμη ούτε τα 100 να πιάσουμε», υπογραμμίζει και προσθέτει ότι «ο εναέριος τουρισμός (και περιήγησης) είναι μια πολλά υποσχόμενη αγορά για τη χώρα μας, η οποία θα μπορούσε να συμβάλει σημαντικά στην εθνική οικονομία, αρκεί να υπάρξει η βούληση να αναπτυχθεί. Δεν χρειάζονται εκατομμύρια ευρώ για να αναπτυχθεί η αγορά του αερόστατου, αρκεί ένα σωστό μάρκετινγκ σε εθνικό επίπεδο και οργάνωση».
Πάντως, στην Ελλάδα υπάρχει μια αρκετά καλή δραστηριότητα, με χιλιάδες επιβάτες όλα αυτά τα χρόνια να έχουν κάνει πτήσεις με αερόστατο, όπως σημειώνει. Κυρίως στη λίμνη Πλαστήρα, με θέα τα Άγραφα και τον Θεσσαλικό κάμπο, τη λίμνη Λαγκαδά, τη λίμνη Κερκίνη, αλλά και στην Αμφίπολη, στο Δέλτα του Στρυμόνα, αναπτύσσονται σημαντικά αυτού του είδους οι τουριστικές πτήσεις. Είναι βέβαια και ορισμένοι που επιλέγουν να περιηγηθούν πάνω από τους υπέροχους αμπελώνες της βόρειας Ελλάδας και σύντομα η νέα αυτή δραστηριότητα θα είναι διαθέσιμη στην Κρήτη, στην περιοχή της Φαιστού και του Τυμπακίου.
Βέβαια, όπως εξηγεί ο κ. Κοτζαγερίδης, η ομάδα του έχει τη δυνατότητα να παρέχει τις υπηρεσίες της σε όλη την Ελλάδα και ήδη έχουν πραγματοποιηθεί πτήσεις πάνω από τον Θεσσαλικό κάμπο, τη λίμνη της Καστοριάς, το Αρχαίο Δίον, αλλά και πάνω από όμορφες πεδιάδες με θέα τις οροσειρές της Πίνδου, των Αγράφων, του Ολύμπου, των Κρουσσίων, αλλά και τη Βάλια Κάλντα και το Παγγαίο.
Πτήσεις με αερόστατο τουλάχιστον 250 ημέρες τον χρόνο
Μπορεί κάποιος να πετάξει με αερόστατο καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, εκτός από τις εποχές ή περιόδους που έχει δυνατές βροχές, καταιγίδες και ισχυρούς ανέμους, ενώ οι χαμηλές θερμοκρασίες και τα χιόνια, όχι μόνο δεν επηρεάζουν την πτητική ικανότητα, αλλά αντιθέτως, προσφέρουν στους επιβάτες μοναδικές εικόνες. «Η Ελλάδα είναι ανοιχτή πτητικά τουλάχιστον 250 ημέρες τον χρόνο», υπογραμμίζει ο κ. Κοτζαγερίδης και προσθέτει: «είναι τόσο καλές οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα μας κι αν δεν προσφέρεται ο Νότος μια συγκεκριμένη περίοδο για πτήσεις, τότε θα είναι ο Βορράς, η Δύση ή και η Ανατολή».
Όλες οι πτήσεις με αερόστατο διεξάγονται με την ανατολή ή με τη δύση του ήλιου και η συνολική διάρκεια της περιήγησης είναι τρεις ώρες, με τη μία ή μιάμιση εξ αυτών, στον αέρα. Ο πιλότος υποχρεούται δε να υποβάλει σχέδιο πτήσης προς έγκριση στην κοντινότερη στον τόπο απογείωσης υπηρεσία ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας.
Το αερόστατο, σύμφωνα με τον ίδιο, μπορεί να πετάξει πιο ψηλά από το αεροπλάνο και να ξεπεράσει και τα 30.000 πόδια- πάντοτε σε αυτά τα μεγάλα ύψη με παροχή οξυγόνου στους επιβαίνοντες. Στις τουριστικές πτήσεις, η ομάδα της εταιρείας στην Ελλάδα πετά μέχρι και τα 10.000 πόδια, «αν και είναι λίγες οι φορές, αφού συνήθως δεν πάμε πάνω από τα 3000 πόδια», όπως παραδέχεται.
Διευκρινίζει δε, ότι όποιος έχει υψοφοβία/ακροφοβία θα την ξεπεράσει μόνο με το αερόστατο και με κανένα άλλο πτητικό μέσο, καθώς, όπως εξηγεί, «στη διάρκεια της πτήσης δεν σημειώνονται αναταράξεις, αφού στο αερόστατο δεν υπάρχουν κουμπιά και πετάλια που να το αναγκάζουν σε απότομες αυξομειώσεις ταχύτητας. Πηγαίνει ήρεμα και ωραία με το ρεύμα και με την ταχύτητα του ανέμου».
Εκατοντάδες μέτρα υφάσματος σχηματίζουν το …μπαλόνι στον ουρανό
Εκατοντάδες μέτρα ειδικού υφάσματος, που ανάλογα με το μέγεθός του κυμαίνονται από 2300 ως και 7000μ., γεμίζουν με ζεστό αέρα και σχηματίζουν πολύχρωμα μπαλόνια που πετούν ψηλά στον ουρανό, συστήνοντας στους επιβάτες του τα μοναδικά τοπία της Ελλάδας. Το ύφασμα είναι ειδικής κατασκευής, έχει επικαλύψεις πολυορεθάνης και σιλικόνης για να κρατά θερμοκρασία ώστε να μην υπάρχουν διαρροές και είναι συγχρόνως ελαφρύ, για να είναι εύκολη η μεταφορά του.
Τα καλάθια, διαμέτρου από 1×1μ. έως 12×2,50μ., είναι ντυμένα μέσα από ανοξείδωτο και τεφλόν, ενώ περιβάλλονται από πλεγμένο ειδικό καλάμι μπαμπού που προέρχεται κυρίως από χώρες τροπικές, όπως είναι η Ινδονησία, όπου είναι μαλακά, εύκαμπτα και δεν ξεραίνονται εύκολα.
Το κόστος για να πετάξει κάποιος με αερόστατο στην Ελλάδα «δεν είναι απαγορευτικό», όπως υποστηρίζει ο κ. Κοτζαγερίδης, ο οποίος καλεί όλους να πάρουν μια «γεύση» απ’ αυτή τη μοναδική εμπειρία. Άλλωστε, καθώς απομακρύνεται ο επιβάτης του αερόστατου από την τοποθεσία προσγείωσης -αλλά και για πολλά χρόνια ακόμα- κοιτώντας το πιστοποιητικό πτήσης, «επιστρέφει» νοερά εκεί ψηλά στον ουρανό, ανάμεσα στα σύννεφα.
πηγή ΑΠΕ ΜΠΕ
