Μόλις 8 ναυτικά μίλια βόρεια της Κέρκυρας, συναντά κανείς το πιο ήρεμο και ανέγγιχτο νησί των Διαποντίων Νήσων, την άγνωστη Ερείκουσα, η οποία αποτελεί το βορειότερο νησί των Επτανήσων.
Παίρνει, δε, το όνομά της από τα ρείκια που φύονται το Φθινόπωρο στο νησί και του χαρίζουν το υπέροχο θαλασσινό τους άρωμα, μεταμορφώνοντας το απ’ άκρη σ΄άκρη με το ιδιαίτερο μωβ χρώμα τους.
Τυλιγμένη με τον καταγάλανο μανδύα της θάλασσας και το χρυσό του ήλιου και της αμμουδιάς, η αλλοτινή Μέρλερε, ονομασία που διασώζεται από χαρτογράφους του 16ου αιώνα μ.Χ, προσφέρει τη μαγεία της σε όλους εκείνους που αγαπούν την παρθένα φύση και προτιμούν την ηρεμία και τη χαλάρωση για τις διακοπές τους.
Με ορμητήριο πάντα το Πόρτο, το πανέμορφο γραφικό λιμάνι της, όλα τα μονοπάτια, χωμάτινα και μη, θα σε οδηγήσουν τόσο στο Φύκι, το παλιό εγκαταλελειμμένο λιμάνι, όσο και στα ενδότερα του νησιού, για να ανακαλύψεις τις ομορφιές μιας Ελλάδας του παρελθόντος. Όλες οι αισθήσεις σου, θα απολαύσουν αυτό που στις μέρες μας τείνει να εκλείψει.
Το βλέμμα θα χορτάσει από εικόνες ηρεμίας τυλιγμένες σε πράσινο και μπλε φόντο, η ακοή θα εξασκηθεί στο άκουσμα της φύσης και του ανέμου που θαρρείς ότι τραγουδούν μονάχα για εσένα, ενώ η όσφρηση θα απολαύσει μυρωδιές ξεχασμένες από τον νου, ανάμεικτες με την αλμύρα της θάλασσας, και συνάμα γαργαλιστικές, αφού με έξυπνο τρόπο το σκάνε συνεχώς από τις κουζίνες των σπιτιών που δημιουργούν απολαυστικά Κερκυραϊκά πιάτα.
Γραφικά σπιτάκια, λουλουδιασμένοι κήποι, περιποιημένες αυλές και χαμογελαστοί άνθρωποι θα βρεθούν στον δρόμο σου και θα σου προσφέρουν την ίδια τους την καρδιά, κάνοντάς σε να αφήσεις και εσύ φεύγοντας ένα κομμάτι από την δική σου, και να υποσχεθείς πως κάποια στιγμή θα επιστρέψεις ξανά εκεί για να αισθανθείς για λίγο και πάλι ελεύθερος.
