Του Γιάννη Παπαδημητρόπουλου
Α’ μέρος – Μια μέρα στη Λάρισα
Με το Βασίλη δε γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, μα απ’ την πρώτη στιγμή που συνεργαστήκαμε επαγγελματικά «κολλήσαμε». Ο Βασίλης όμως μένει κι εργάζεται Θεσσαλονίκη κι εγώ Αθήνα. Στα πλαίσια της συνεργασίας συναντηθήκαμε μια φορά Αθήνα, άλλη μια φορά Θεσσαλονίκη, αλλά δεν είχαμε χρόνο να «κάνουμε παρέα». Μόλις λοιπόν τα πράγματα χαλάρωσαν λίγο, έπεσε μια ιδέα: Εκδρομή! Ένα τριήμερο σε ένα μέρος εκτός των δυο αυτών πόλεων, κάπου που να είναι προσβάσιμο, να έχει πολλά μέρη να γυρίσουμε. Ιδανικά, μια πόλη με καλό φαγητό, μέρη να βγεις, αλλά και να χαλαρώσεις. Και κάτι επίσης σημαντικό: Κάπου που θα έχει ένα καλό ξενοδοχείο να μείνουμε, με όλες τις ανέσεις. Αν θέλεις να χαλαρώσεις, πρέπει να χαλαρώσεις στο σωστό περιβάλλον!
Τελικά η απόφαση ήταν εύκολη: Να «μεσιάσουμε» την απόσταση και να βρεθούμε στο μέσο της διαδρομής Αθήνας – Θεσσαλονίκης: Στη Λάρισα! Η Λάρισα είναι μια πόλη που συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία για ένα υπέροχο Σ/Κ. Η θέση της στο κέντρο της Θεσσαλίας την κάνει ουσιαστικά τη γεωγραφική καρδιά της Ελλάδας. Οικονομική και πολιτιστική πρωτεύουσα της περιοχής, η Λάρισα ανήκει στις μικρότερες πόλεις της Ελλάδας που μέσα στην οικονομική κρίση προσπάθησαν να προσφέρουν μια καλύτερη ζωή στους πολίτες αλλά και να προσελκύσουν τουρίστες, από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Τα τελευταία χρόνια, η Λάρισα απέκτησε υποδομές, τουριστικές και μεταφορικές, αλλά το σημαντικότερο, απέκτησε κουλτούρα υποδοχής και φιλοξενίας.
Είναι σχεδόν μεταφυσικό ότι προλάβαμε να κάνουμε αυτό το ταξίδι το τελευταίο τριήμερο πριν την εφαρμογή των μέτρων περιορισμού της κυκλοφορίας. Η έξαρση του κορωνοιού σε όλη την Ευρώπη και τα μέτρα εναντίον της διασποράς, που πάρθηκαν για την προστασία του κοινωνικού συνόλου, έκαναν προς το παρόν τα ταξίδια αναψυχής αδύνατα. Μόλις τελειώσουν όλα αυτά, ένα ταξίδι με αγαπημένα πρόσωπα θα είναι σίγουρα το καλύτερο αντίδοτο στην πίεση και την εθελούσια κοινωνική απομάκρυνση!
1η ημέρα – Παρασκευή: Γνωριμία με την πόλη
Καθώς η πόλη και η περιοχή έχει άπειρα πράγματα να δούμε και να κάνουμε αποφασίσαμε περάσουμε 3 μέρες εκεί. Από αυτές τη μιάμιση μέρα θα την αφιερώναμε εξ ολοκλήρου στην πόλη της Λάρισας και την υπόλοιπη μιάμιση στη γύρω περιοχή. 3 μέρες για να δεις τόσα πράγματα; Με καλό προγραμματισμό, όλα τα καταφέρνεις!
Παρασκευή πρωί είχαμε δώσει ραντεβού στη Λάρισα. Εγώ με το πρώτο πρωινό τρένο, έφυγα από Αθήνα 6.20 το πρωί και 9.15 ήμουν εκεί, στο σταθμό ΟΣΕ της πόλης. Ο Βασίλης είχε ξεκινήσει από Θεσσαλονίκη με το αυτοκίνητο και μέσω της Εθνικής Οδού, έκανε κάτι λιγότερο από 2 ώρες να φτάσει. Είπαμε να αφήσουμε τα πράγματα και να κάνουμε μετά τις βόλτες μας. Κατευθυνθήκαμε λοιπόν στο Grecotel Larissa Imperial, του Ομίλου Grecotel, το πολυτελές ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει. Το βρήκαμε σε πολύ καλή τιμή, τόσο που δεν το πιστεύαμε για ένα ξενοδοχείο 5*, το καλύτερο της περιοχής σύμφωνα με όλες τις online κριτικές και γνώμες. Είχαμε κλείσει ένα δίκλινο, απευθείας από το site του ξενοδοχείου. Αυτό που βρήκαμε μας εξέπληξε θετικά. Ένα ευρύχωρο φωτεινό δωμάτιο με θέα στον καταπράσινο κήπο, με χωρισμένα κρεβάτια κι όλα τα απαραίτητα για μια ευχάριστη διαμονή. Πραγματικά, γενικά το συγκρότημα του ξενοδοχείου είναι μέρος που άνετα θα πέρναγες μέσα όλη τη μέρα, αν δεν είχες τόσα πολλά να δεις στην πόλη!
Λόφος Φρουρίου – Αρχαίο Θέατρο: Χιλιάδες χρόνια ιστορίας!
Φύγαμε λοιπόν ευθύς για το κέντρο της πόλης. Αφήσαμε το αυτοκίνητο στο παρκινγκ του Φρουρίου και αρχίσαμε το περπάτημα! Η Λάρισα είναι μια πόλη για να την περπατήσεις. Όλο το κέντρο της είναι γεμάτο πράσινο, πάρκα, πλατείες, πεζόδρομους. Οι σημαντικότεροι τόποι ενδιαφέροντος στο κέντρο της πόλης βρίσκονται σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους. Από το παρκινγκ του Φρουρίου, το πρώτο πράγμα που αντικρίσαμε ήταν φυσικά το Φρούριο, χτισμένο πάνω στο λόφο του Αγ. Αχιλλείου. Ακριβώς δίπλα μπορείς να δεις το περίφημο Μπεζεστένι (μου θυμίζει το όνομα του Φαίδωνα Γεωργίτση στο «Ένας Ιππότης για τη Βασούλα»!), την παλιά σκεπαστή αγορά που έχτισαν οι Οθωμανοί, όπως και τα απομεινάρια της παλαιάς Βασιλικής του Αγ. Αχιλλείου, πολιούχου της πόλης. Περπατώντας προς την ίδια κατεύθυνση κατηφορικά και περνώντας απέναντι το δρόμο βρίσκεσαι στο Α΄ Αρχαίο Θέατρο της πόλης, σχετικά καλοδιατηρημένο, που στην ακμή του μπορούσε να φιλοξενήσει μέχρι και 10.000 θεατές. Μέσα σε λίγες εκατοντάδες μέτρα, Αρχαίο, Βυζαντινό και Οθωμανικό παρελθόν της πόλης συνδέονται! Ιστορία χιλιάδων ετών περνάει μπροστά σου, μέσα σε περίπου 45 λεπτά!
Αγ. Αχίλλειος – Πάρκο Αλκαζάρ: Πνευματικότητα και φύση!
Από εκεί κατευθυνθήκαμε δυτικά προς τον εντυπωσιακό Μητροπολιτικό Ναό του Αγ. Αχιλλείου. Οι ελληνικές πόλεις έχουν ιδιαίτερη σχέση με τους πολιούχους αγίους τους και οι ναοί που είναι αφιερωμένοι σε αυτούς, πάντα βρίσκονται σε μέρη κεντρικά, στραμμένοι προς σημαντικά σημεία της πόλης. Έτσι και ο ναός του Αγ. Αχιλλείου, βρίσκεται σε σημείο υπερυψωμένο πάνω στο λόφο, βλέποντας προς τον Πηνειό, το ποτάμι της Λάρισας και το καταπράσινο πάρκο του Αλκαζάρ. Αφού ανάψαμε ένα κερί και καθίσαμε για λίγο στο προαύλιο, περάσαμε την πεζογέφυρα του Πηνειού και βρεθήκαμε στο πάρκο. Μια όαση πραγματική. Καταλαβαίνω γιατί οι κάτοικοι της πόλης έχουν τόση ηρεμία. Όταν έχεις ένα τέτοιο μέρος να επισκεφτείς μετά τη δουλειά για να χαλαρώσεις και να φορτίσεις τις μπαταρίες σου, είναι λογικό να βλέπεις τη ζωή αλλιώς. Το ιδανικό μέρος για περπάτημα και ποδήλατο, το πάρκο έχει άπειρες μικρές διαδρομές να ακολουθήσεις, καθώς απλώνεται κατά μήκος του Πηνειού. Μια όμορφη τεχνητή λίμνη, αρκετά αγάλματα, η Βοτανική συλλογή και ακόμα κι ένα πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής δε μοιάζουν παράταιρα. Εδώ επίσης βρίσκεται και το Δημοτικό Κηποθέατρο της Λάρισας, που φιλοξενεί το καλοκαίρι παραστάσεις και συναυλίες. Αν είσαι επισκέπτης, οι 1,5 με 2 ώρες που θα περάσεις εδώ θα είναι από τις ομορφότερες αυτού του ταξιδιού. Αν είσαι Λαρισαίος, απλά μείνε εδώ όλη τη μέρα!
Tip: Απέναντι από την τεχνητή λίμνη του πάρκου και περνώντας την οδό Γρ. Λαμπράκη, υπάρχει το μνημείο του Ιπποκράτη. Κατά την παράδοση, ο μεγάλος αρχαίος γιατρός που γεννήθηκε στην Κω, πέθανε εδώ, όπου βρέθηκε κι ο τάφος του μετά από υπερχείλιση του Πηνειού. Το μνημείο του είναι λιτό, αλλά μεγαλοπρεπές με τον τρόπο του, για να υπενθυμίζει τη συνεισφορά του στην Ανθρωπότητα.
Ανάπαυλα και Μύλος του Παππά
Έχοντας πια πάρει μια τόσο καλή ιδέα αυτής της περιοχής, είπαμε να γυρίσουμε πίσω για να πάμε και στην άλλη μεριά. Πάλι με τα πόδια, γυρίσαμε προς το λόφο του Φρουρίου. Κουρασμένοι αποφασίσαμε να πιούμε έναν καφέ ακριβώς απέναντι από το Αρχαίο Θέατρο, στο Κλίμαξ (2410 251108). Ένα πολύ όμορφο μαγαζί, με απολαυστικό καφέ και απεριόριστη θέα στο Αρχαίο Θέατρο. Αν και είναι κυρίως wine bar, λειτουργεί και από το πρωί για καφέ. Μαζί με τον καφέ «τιμήσαμε» και τα σάντουιτς, με μαύρη μπαγκέτα και γαλοπούλα. Περπάτημα είναι αυτό χρειαζόμασταν δυνάμεις! Είχε φτάσει εξάλλου το μεσημέρι, χωρίς σχεδόν να το καταλάβουμε. Έχει γλυκό κλίμα η Λάρισα, η θερμοκρασία δεν αλλάζει δραματικά τις πρωινές ώρες.
Περπατώντας τώρα δυτικά, κατά μήκος της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου, κοντά στα 700 μέτρα, φτάσαμε στην Πλατεία Λαού, με το σιντριβάνι, την όμορφη εκκλησία του Αγ. Βησσαρίωνα στη μια πλευρά και το Γενί Τζαμί της Λάρισας στην άλλη. Το Γενί Τζαμί φιλοξενούσε και το παλιό Αρχαιολογικό Μουσείο της Λάρισας. Στο δρόμο μου έκανε εντύπωση πόσες καφετέριες και μικρά coffee spots υπάρχουν. Η Λάρισα είναι η «πρωτεύουσα» του καφέ, με εκατοντάδες καταστήματα πώλησης. Έχει την υψηλότερη αναλογία κατοίκων και πωλητηρίων καφέ στην Ελλάδα!
Νάτος λοιπόν μπροστά μας, ο εντυπωσιακός Μύλος του Παππά, ένα από τα διαχρονικά σύμβολα της πόλης της Λάρισας, του οικονομικού και πολιτιστικού της αποτυπώματος. Χτισμένος το 1893 και λειτουργώντας μέχρι το 1983 με τη βιομηχανική του χρήση, ο Μύλος του Παππά σήμερα είναι ένα πρότυπο πολιτιστικό κέντρο του Δήμου, που φιλοξενεί πολιτιστικές δράσεις, θέατρο, κινηματογραφική αίθουσα, καφετέρια, κουκλοθέατρο και τη Φιλαρμονική του Δήμου. Είναι γνωστός σε όλη την Ελλάδα, καθώς εδώ γίνονται φεστιβάλ, παρουσιάσεις και πολλές πολιτιστικές δράσεις! Οι χώροι του είναι ανοιχτοί για επισκέπτες, αλλά το πραγματικό του πρόσωπο το βλέπεις όταν υπάρχει εν εξελίξει κάποια πολιτιστική δράση! Αυτός που σκέφτηκε να χτίσει το ΚΤΕΛ ακριβώς δίπλα στο Μύλο του Παππά, δίνοντας έτσι την πρώτη σημαντική εντύπωση στον επισκέπτη, ήταν ιδιοφυής!
Larissa Imperial Spa: Η απόλυτη χαλάρωση!
Τώρα ήρθε η ώρα για χαλάρωση! Αφού γυρίσαμε στο Grecotel Larisa Imperial, αλλάξαμε και πήγαμε για το ραντεβού μας στο Imperial Health Spa ! Εκεί μας περίμενε ένα χαλαρωτικό μασάζ. Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι και πολύ φίλος του μασάζ, αλλά αποφάσισα ότι είναι κάτι που όφειλα στον εαυτό μου, αφού βρέθηκα σε ένα από τα καλύτερα spa της Ελλάδας! Η εμπειρία ήταν φανταστική. Γενικά, αν αφεθείς στα έμπειρα χέρια των επαγγελματιών θα έχεις μια απόλυτα χαλαρωτική συνεδρία, που θα ηρεμήσει τους μύες και το μυαλό σου. Σχεδόν δεν το καταλαβαίνεις πως φεύγει η κούραση, πως ηρεμεί το κορμί και η ψυχή. Μέσα σε μια συνεδρία 35 λεπτών, ένιωσα καλύτερα από όσο είχα νιώσει τις τελευταίες εβδομάδες. Μια αίσθηση μαγική!
Βραδινή βόλτα στη Λάρισα
Το βράδυ αποφασίσαμε να κάνουμε νυχτερινή βόλτα στη φωτισμένη Λάρισα. Κατά τις 20.30, όντες χαλαροί και ξεκούραστοί από το μασάζ μας, ξεκινήσαμε. Κόσμος στους πολλούς πεζοδρόμους, στις πλατείες, ζωή! Κατευθυνθήκαμε προς την κεντρική πλατεία της πόλης, κοντά στο Δικαστικό Μέγαρο για να φάμε στο Epicure 5 (2410 254824), το στυλάτο, αν και ακριβό εστιατόριο στον 5ο όροφο, με θέα όλη την πλατεία και μεγάλο μέρος της Λάρισας. Φημισμένο για το Sushi του, αλλά και τα ορεκτικά του, θα το πρότεινα αν έρθετε στη Λάρισα με το έτερον ήμισυ και θέλετε να έχετε μια πραγματικά ξεχωριστή dining experience. Εμείς, ως δυο φίλοι, περάσαμε καλά, αλλά νιώθαμε ότι κάτι μας λείπει. Οπότε, αφού φάγαμε στο όμορφο περιβάλλον βουρ, στην πλατεία Λαού, για ουζάκια και μεζέ στον φημισμένο «Τάσο» (6985 018194). Εδώ είναι Λάρισα και το καταλαβαίνεις από την πρώτη στιγμή, από τη μυρωδιά του ούζου, το μεζέ, τη μουσική. Αυτή τελικά είναι η Λάρισα, δυο τόσο διαφορετικά κι αντιπροσωπευτικά μαγαζιά, σε 500 μέτρα απόσταση το ένα από το άλλο, αλλά που μαζί δημιουργούν το πρόσωπο της σύγχρονης πόλης. Η Λάρισα των αντιθέσεων, η πραγματική Λάρισα.
