Αν υπάρχει ένα φαγητό που ενώνει την Κεφαλονιά και τη Ζάκυνθο μέσα στους αιώνες, αυτό είναι το Σαβόρο. Μια ταπεινή αλλά ευφυής παρασκευή ψαριών, που γεννήθηκε από την ανάγκη των νησιωτών να συντηρούν τη θάλασσα… στο πιάτο τους.
Από τους Βενετούς στα νησιώτικα τραπέζια
Ο όρος “σαβόρο” προέρχεται από την ιταλο-βενετσιάνικη λέξη savoro, που σημαίνει «ξινό-γλυκο» ή «με ξίδι». Κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας, όταν το Ιόνιο ήταν εμπορικό σταυροδρόμι, οι ψαράδες τηγάνιζαν τα ψάρια τους και τα διατηρούσαν σε σάλτσα από ξίδι, σκόρδο, δεντρολίβανο και σταφίδες. Με αυτόν τον τρόπο μπορούσαν να τα κρατούν φρέσκα για μέρες, ακόμη και στα καΐκια.
Η συνταγή πέρασε από γενιά σε γενιά και έγινε πιάτο-σύμβολο της καθημερινής νησιώτικης κουζίνας. Κάθε οικογένεια έχει τη δική της εκδοχή: άλλοι προσθέτουν περισσότερες σταφίδες για γλυκύτητα, άλλοι βάζουν παραπάνω δεντρολίβανο για έντονο άρωμα.
Παραδοσιακή Συνταγή για Σαβόρο
Υλικά:
-
1 κιλό μικρά ψάρια (π.χ. μπακαλιαράκια, σαρδέλες ή γόπες)
-
1 φλιτζάνι αλεύρι για το τηγάνισμα
-
1 φλιτζάνι ξίδι
-
1 φλιτζάνι νερό
-
3–4 σκελίδες σκόρδο σε φετάκια
-
1 κ.σ. δεντρολίβανο ξερό ή 1 κλαδάκι φρέσκο
-
2 κ.σ. σταφίδες μαύρες
-
Ελαιόλαδο για τηγάνισμα
-
Αλάτι – πιπέρι
Εκτέλεση:
-
Καθαρίζουμε τα ψάρια, τα αλατίζουμε και τα αλευρώνουμε.
-
Τα τηγανίζουμε σε καυτό ελαιόλαδο μέχρι να ροδίσουν και τα αφήνουμε σε απορροφητικό χαρτί.
-
Σε κατσαρολάκι φτιάχνουμε τη μαρινάδα: ζεσταίνουμε λίγο ελαιόλαδο, ρίχνουμε το σκόρδο και το δεντρολίβανο να αρωματίσουν.
-
Προσθέτουμε το ξίδι, το νερό, τις σταφίδες, αλάτι και πιπέρι. Βράζουμε για 5–6 λεπτά.
-
Τοποθετούμε τα ψάρια σε πιάτο και περιχύνουμε με τη ζεστή μαρινάδα.
-
Αφήνουμε το φαγητό να «σταθεί» — την επόμενη μέρα είναι ακόμα πιο νόστιμο.
Ένα πιάτο… ταξιδιάρικο
Όπως τα καΐκια που μετέφεραν παλιά τις μυρωδιές της θάλασσας από λιμάνι σε λιμάνι, έτσι κι ένα ταξίδι σήμερα στα Ιόνια νησιά μπορεί να ξεκινήσει με τον ίδιο αυθεντικό τρόπο. Με τη Levante Ferries, το πέρασμα από την Κυλλήνη στην Κεφαλονιά ή τη Ζάκυνθο γίνεται κομμάτι της εμπειρίας — σαν να μπαίνεις σε ένα ταξίδι στον χρόνο, εκεί όπου η κουζίνα ήταν απλή, ευρηματική και γεμάτη αλμύρα.
Το Σαβόρο δεν είναι απλώς μια συνταγή· είναι ένα κομμάτι της ιστορίας του Ιονίου. Κάθε μπουκιά του κουβαλάει μνήμες από ψαράδικα καΐκια, βενετσιάνικες επιρροές και οικογενειακά τραπέζια με φόντο το γαλάζιο.
