Επιστήμονες βρήκαν το αρχαιότερο απολιθωμένο δάσος που είναι γνωστό στη Γη, σύμφωνα με μια νέα μελέτη στη νοτιοδυτκή Αγγλία.
Τα απολιθώματα χρονολογούνται 390 εκατομμύρια χρόνια πίσω και σπάνε το ρεκόρ που κατέχει ένα δάσος στην πολιτεία της Νέας Υόρκης κατά τέσσερα εκατομμύρια χρόνια, αναφέρεται σε δελτίο Τύπου του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, όπως αναφέρει το CNNi.
Τα απολιθώματα βρέθηκαν σε ψηλούς βράχους ψαμμίτη στη νότια πλευρά καναλιού Μπρίστολ κοντά στο Μίνεχεντ, σε κοντινή απόσταση ενός θερινού θερέτρου.
Τα δέντρα, γνωστά ως Καλαμόφυτα, μοιάζουν αρκετά με φοίνικες, αλλά είχαν λεπτούς, κούφιους κορμούς. Δεν είχαν φύλλα, αλλά είχαν δομές που έμοιαζαν με κλαδιά, δήλωσε στο CNNi ο κύριος συγγραφέας της μελέτης Νιλ Ντέιβις, λέκτορας στο τμήμα Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου του Cambridge.
Το ύψος τους έφτανε τα δύο έως τέσσερα μέτρα και έχαναν κλαδιά καθώς μεγάλωναν.
Το δάσος χρονολογείται από τη Δεβόνια περίοδο, πριν από 419 εκατομμύρια έως 358 εκατομμύρια χρόνια. Τα δέντρα είχαν παγιδεύσει ιζήματα στα συστήματα των ριζών τους, σταθεροποιώντας τις όχθες των ποταμών και τις ακτές, εξήγησε ο Ντέιβις.
«Με αυτόν τον τρόπο συσσωρεύουν το νερό σε ορισμένες θέσεις και δημιουργούν αυτά τα μικρά κανάλια», είπε. «Ουσιαστικά χτίζουν το περιβάλλον στο οποίο θέλουν να ζήσουν αντί να είναι παθητικά», προσθέτει.
Γιατί τα ευρήματα είναι σημαντικά
Τα ευρήματα αποκαλύπτουν επίσης την ταχύτητα με την οποία αναπτύχθηκαν τα πρώιμα δάση, τονίζει ο Ντέιβις.
Ενώ τα απολιθώματα στην Αγγλία προέρχονται από ένα αραιό δάσος με ένα μόνο είδος δέντρου, το προηγούμενο αρχαιότερο δάσος στην πολιτεία της Νέας Υόρκης είχε μεγαλύτερη ποικιλία ειδών, όπως δέντρα που έμοιαζαν με αμπέλια και φύτρωναν στο έδαφος.
«Συγκρίνοντας τη χλωρίδα του Σόμερσετ με τη χλωρίδα της Νέας Υόρκης, μπορείτε πραγματικά να δείτε πόσο γρήγορα άλλαξαν τα πράγματα από την άποψη του γεωλογικού χρόνου», υπογραμμίζει ο Ντέιβις.
«Τα δέντρα παρείχαν επίσης βιότοπο για τα ασπόνδυλα που ζούσαν στο δάσος χάρη στα κλαδιά που έπεφταν στο έδαφος. Η ομάδα βρήκε ενδείξεις από πατημασιές και ουρές που άφησαν αυτά τα πλάσματα», δήλωσε ο Ντέιβις.
Αν και οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν τι ακριβώς ήταν αυτά λόγω της έλλειψης φυσικών καταλοίπων, τα μεγαλύτερα είχαν πλάτος περίπου 5-10 εκατοστά, αποκάλυψε ο Ντέιβις. Η ομάδα βρήκε επίσης ενδείξεις ότι θάβονταν στο ίζημα για να μην ξεραθούν στο πολύ θερμό, ημίξηρο κλίμα.
Εκείνη την εποχή, οι βράχοι όπου βρέθηκαν τα απολιθώματα, γνωστοί ως σχηματισμός ψαμμίτη Χάνγκμαν, συνδέονταν με τμήματα της σημερινής Γερμανίας και του Βελγίου και όχι με την Αγγλία.
Παρόμοια απολιθώματα από κομμάτια ξύλου που ξεβράστηκαν στη θάλασσα έχουν βρεθεί σε αυτές τις περιοχές, γεγονός που βοήθησε τον συνσυγγραφέα της μελέτης Κρίστοφερ Μπέρι παλαιοβοτανολόγο στη Σχολή Γεωεπιστημών και Περιβαλλοντικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ, να ταυτοποιήσει τα απολιθώματα που βρέθηκαν στην Αγγλία.
«Ήταν εκπληκτικό να τα βλέπουμε τόσο κοντά στο σπίτι μας. Αλλά η πιο αποκαλυπτική εικόνα προέρχεται από το να βλέπουμε, για πρώτη φορά, αυτά τα δέντρα στις θέσεις όπου μεγάλωσαν», ανέφερε.
«Είναι η πρώτη μας ευκαιρία να εξετάσουμε άμεσα την οικολογία αυτού του πρώιμου τύπου δάσους, να ερμηνεύσουμε το περιβάλλον στο οποίο αναπτύσσονταν τα δέντρα και να αξιολογήσουμε την επίδρασή τους στο ιζηματογενές σύστημα», προσθέτει ο Ντέιβις.
«Πρόκειται για τυχαία ευρήματα», είπε, εξηγώντας ότι η ομάδα βρισκόταν στην περιοχή για να διερευνήσει τη γενική γεωλογία της και είχε καθίσει για μεσημεριανό γεύμα σε ένα χωράφι όταν εντόπισε τα απολιθώματα.
πηγή: CNN Greece
