Ρόδος: Ταξίδι στο νησί των ιπποτών

Χρυσαφένιες αμμουδιές, αρχαιολογικά μνημεία και μεσαιωνικά κάστρα, γραφικοί οικισμοί… Αυτά και άλλα πολλά συνθέτουν το μαγικό σκηνικό της Ρόδου.

Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό Αιγαίο και είναι το μεγαλύτερο νησί του Αιγαίου. Στο βορειοανατολικό άκρο του νησιού βρίσκεται η πρωτεύουσά του, η πόλη της Ρόδου, όπου βρίσκεται η Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου ή Παλιά Πόλη, όπως αποκαλείται από τους ντόπιους, μια από τις καλύτερα διατηρημένες μεσαιωνικές πόλεις του κόσμου, που έχει αναγνωριστεί από το 1988 ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.

Τι να δείτε στη Ρόδο

Παλιά Πόλη της Ρόδου

Η Παλιά Πόλη της Ρόδου φιλοξενεί περίπου έξι χιλιάδες κατοίκους και περιβάλλεται από μεσαιωνικά τείχη από όλες τις πλευρές. Μπορείτε να εισέλθετε από αυτές τις πύλες: Πύλη Αγίας Αικατερίνης, Πύλη Παναγίας, Θαλασσινή Πύλη, Πύλη Αρνάλδου, Πύλη Ταρσανά, Πύλη Απ. Παύλου, Πύλη Ελευθερίας, Πύλες Ντ’Αμπουάζ και Αγίου Αντωνίου, Πύλη Αγίου Αθανασίου, Πύλη Αγίου Ιωάννη (Κόκκινη Πόρτα), Πύλη Ακαντιάς).

Αν και έχει εκσυγχρονιστεί σε κάποιο βαθμό τώρα με την παρουσία καφέ, μπαρ και πολυτελών καταστημάτων για τις ανάγκες των τουριστών, η έντονη μεσαιωνική αισθητική της είναι αρκετά εμφανής στην αρχιτεκτονική ορισμένων κτιρίων, μνημείων και ερειπίων που υπάρχουν στην Παλιά Πόλη, που συνδέονται με ένα λαβύρινθο από πλακόστρωτα δρομάκια. Είναι διάσημο ως το τελευταίο καταφύγιο των Ιωαννιτών Ιπποτών που ηττήθηκαν από τους Οθωμανούς Τούρκους. Αν και οι φρουροί έπεσαν μετά από πολιορκία από τους Οθωμανούς, οι Ιππότες υπερασπίζονταν για χρόνια την πόλη καλά, και ως εκ τούτου υπήρξε ένα ασφαλές καταφύγιο για τους Χριστιανούς που αρνούνταν να ζήσουν υπό τον οθωμανικό ζυγό.

Η πόλη μπορεί να χωριστεί κυρίως σε τρία ξεχωριστά μέρη – το βόρειο τμήμα που ονομάζεται Κολλάκιο στο οποίο βρίσκονται η αρχαία Ακρόπολη (δεν υπάρχει σήμερα) και το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου και στο νότιο τμήμα που περιλαμβάνει το Μπούργκο * όπου ζούσαν οι “κοινοί θνητοί”.

*Το Μπούργκο προέρχεται από την ιταλική λέξη Borgo (πληθυντικός borghi), που αντιστοιχεί με την αγγλική Borough, τη γερμανική Burg, τη γαλλική Βourg, που συνήθως σημαίνει τη νέα πόλη έξω από τα τείχη μιας παλιάς πόλης.

Ακρόπολη της Λίνδου

Ο παράλιος οικισμός της Λίνδου βρίσκεται στη νοτιανοτολική πλευρά του νησιού και σε απόσταση 55 χιλ. από την πόλη της Ρόδου. Η αρχαία πόλη ήταν κτισμένη στη θέση του σημερινού χωριού, μεταξύ της ακρόπολης και του ακρωτηρίου Κράνα. Η Λίνδος είναι ο κυριότερος αρχαιολογικός χώρος της Ρόδου με κέντρο το βράχο της όπου δεσπόζει και η ακρόπολη της, και μια από τις πιο σημαντικές πόλεις του νησιού. Σύμφωνα με την παράδοση ιδρύθηκε από τις Δαναϊδες, τις 50 κόρες του επώνυμου ήρωα των Αργείων Δαναού, που έκτισαν στη Λίνδο ναό της Αθηνάς ερχόμενες στο νησί από την Αίγυπτο όπου ζούσαν. Ο ήρωας Δαναός είχε καταφύγει στην Αίγυπτο για να ξεφύγει από τη ζήλεια της θεάς Ήρας. Η περίοδος της μεγάλης ακμής της πόλης είναι η αρχαϊκή (7ος – 6ος αι. π.Χ.).

Η ακρόπολη της Λίνδου αποτελούσε πάντα το κέντρο της ζωής του οικισμού. Το προελληνικό όνομα της, καθώς και λίγα προϊστορικά λείψανα μαρτυρούν την ύπαρξη ζωής στο χώρο ήδη από τη νεολιθική εποχή. Η λατρεία της θεάς Αθηνάς πρέπει να εγκαταστάθηκε στην ακρόπολη κατά τον 9ο αι. π.Χ., στα γεωμετρικά χρόνια. Κατά την αρχαϊκή περίοδο το νησί πρωτοστατεί στην αποικιακή κίνηση. Τον 6ο αι. π.Χ. κυριαρχεί στη Λίνδο η μορφή του τυράννου Κλεόβολου, ενός από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας. Τότε έγιναν σημαντικά έργα υποδομής στην πόλη και οικοδομήθηκε ο αρχαϊκός ναός της Αθηνάς στην ακρόπολη σύμφωνα με το Διογένη Λαέρτιο (1,6).

Κοιλάδα των πεταλούδων

Λόφος Μόντε Σμιθ

Για όσους είναι εραστές των αρχαιολατρικών περιπάτων μια βόλτα στο Μόντε Σμιθ θα αποτελέσει σίγουρα μια καταληκτική εμπειρία, καθώς στην κορυφή του λόφου δεσπόζουν τα ερείπια της αρχαίας Ακρόπολης της Ρόδου ενώ στη νότια πλευρά του σώζονται τα λείψανα σημαντικών αρχαιοτήτων, μέσα σ’ ένα πανέμορφο και κατάφυτο αρχαιολογικό πάρκο.Στο αρχαιολογικό πάρκο, που «φιλοξενείται» μέσα σ’ ένα φυσικό βαθούλωμα, διασώζεται το Στάδιο, που είναι γνωστό κι ως Στάδιο του Διαγόρα, ένα έργο της ελληνιστικής περιόδου του 3ου ή 2ου αι. π.Χ., όπου διεξάγονταν οι αθλητικοί αγώνες των Αλίων, της μεγάλης γιορτής των αρχαίων Ροδίων προς τιμήν του θεού Ήλιου. Το Στάδιο, που έχει ανοικοδομηθεί σε μεγάλο ποσοστό, έχει μήκος 200 μ. και πλάτος 35 μ. Δίπλα ακριβώς στο Στάδιο σώζεται το μικρό μαρμάρινο υπαίθριο Θέατρο όπου δίνονται και σήμερα μουσικές παραστάσεις, όπως και στην αρχαιότητα.

Στην κορυφή του Λόφου, όπου δεσπόζει η Άνω Ακρόπολη της αρχαίας πόλης της Ρόδου διασώζονται ερείπια, όπως τρεις κίονες, από το ναό του Πυθίου Απόλλωνα, προστάτη της πόλης ενώ σώζονται επίσης τμήματα από τους ναούς της Πολιάδας Αθηνάς και του Δία. Η καλύτερη ώρα για να ανέβει κάποιος στο Λόφο είναι το απόγευμα. Η θέα τόσο προς τη θάλασσα όσο και προς την πόλη είναι μαγευτική ενώ οι ρομαντικοί θα απολαύσουν ένα ανεπανάληπτο ηλιοβασίλεμα.

Ενυδρείο της Ρόδου

Μια βόλτα στον παραλιακό πεζόδρομο της πόλης, οδηγεί στο βορειότερο άκρο της Ρόδου και στον Υδροβιολογικό Σταθμό Ρόδου – Ενυδρείο, ένα κτίριο ιστορικό, με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική που αποτελεί χώρο επαφής και γνωριμίας με τον θαλάσσιο πλούτο του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.

Κατασκευάστηκε κατά την εποχή της Ιταλοκρατίας μεταξύ των ετών 1934-1936. Από το 1937 έλαβε το όνομα «Reale Instituto di Ricerche Biologiche di Rodi», δηλαδή Βασιλικό Iνστιτούτο Θαλάσσιας Βιολογίας Ρόδου. Μετά την απελευθέρωση και ενσωμάτωση της Ρόδου στην Ελλάδα μετονομάστηκε σε Ελληνικό Υδροβιολογικό Ινστιτούτο και συνέχισε να λειτουργεί υπό την εποπτεία της Ακαδημίας Αθηνών. Σήμερα λειτουργεί ως Μουσείο, Ενυδρείο και Ερευνητική μονάδα και ανήκει στο Εθνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών. Ο κυριότερος σκοπός του Ενυδρείου είναι η διατήρηση και έκθεση ταριχευμένων και ζωντανών εκπροσώπων της Μεσογείου θαλάσσης. Οι περισσότεροι από 200.000 επισκέπτες του τον χρόνο θαυμάζουν πολλά σπάνια και όμορφα είδη του θαλάσσιου βασιλείου. Επίσης λειτουργεί και ως πρότυπη ερευνητική μονάδα με χώρο ευθύνης τον θαλάσσιο χώρο των Δωδεκανήσων και με έρευνες που καλύπτουν ολόκληρο το φάσμα της επιστήμης της Ωκεανογραφίας. Διαθέτει αξιόλογη επιστημονική βιβλιοθήκη Το Υπουργείο Πολιτισμού με απόφασή του έχει χαρακτηρίσει το κτίριο που στεγάζεται το Ενυδρείου ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο και ως ένα εξαιρετικό δείγμα αρχιτεκτονικής του «Διεθνούς Στυλ».

Ώρα για βουτιές

Παραλία Τσαμπίκα

Είναι μια από τις πιο όμορφες παραλίες της Ρόδου, με μια ατέλειωτη αμμουδιά χρυσής ψιλής άμμου. Δεκάδες πολύχρωμα σημαιάκια κάνουν τα διάφορα εστιατόρια και αθλητικά κέντρα της παραλίας να ξεχωρίζουν. Πέρα από αυτά και από ένα παντοπωλείο δίπλα στη στάση του λεωφορείου, δεν υπάρχει απολύτως τίποτε άλλο εδώ. Μόνο πλήθη παραθεριστών όλων των ηλικιών και των εθνικοτήτων, που επιθυμούν να κολυμπήσουν στα πράσινα, καθαρά και κρυστάλλινα νερά και να θαυμάσουν τον επιβλητικό βράχο του Μοναστηριού της Παναγίας Τσαμπίκας, από το οποίο πήρε το όνομα της η παραλία. Η Παναγία η Τσαμπίκα θεωρείται θαυματουργή, κυρίως για τις γυναίκες που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν. Πολλές γυναίκες προσεύχονται στην Παναγία Τσαμπίκα και εάν εισακουσθούν οι προσευχές τους δίνουν στο παιδί τους το όνομα της Παναγίας.

Παραλία Φαληράκι

Σε απόσταση 5 χιλιομέτρων βρίσκεται το Φαληράκι, η πιο δημοφιλής και οργανωμένη παραλία της Ρόδου. Το Φαληράκι είναι σαν ένα ατέλειωτο καρναβάλι ενός μεγάλου και πολυεθνικού πλήθους που αναζητά συνεχώς τη χαρά και τη διασκέδαση. Το πρωί στην διάσημη παραλία με τις ριγέ ομπρέλες και το βράδυ στα στενά δρομάκια με τα λαμπερά φώτα και το δυνατό θόρυβο. Εδώ κανείς μπορεί να βρει ό,τι ζητά, θαλάσσια αθλήματα, καφετέριες, νυχτερινά μαγαζιά, εστιατόρια, bungee-jumping, καταστήματα για ψώνια και πολλά άλλα. Στο εντυπωσιακό Waterpark στο Φαληράκι, στο μεγαλύτερο θαλάσσιο πάρκο ψυχαγωγίας στην Ευρώπη, μπορεί κανείς να απολαύσει τις νεροτσουλήθρες, το ήσυχο ποταμάκι για τα παιδιά, την τσουλήθρα «Μαύρη Τρύπα», την τσουλήθρα καμικάζι, την τεράστια τσουλήθρα (περίπου 140 μέτρα μήκος), την τεράστια πισίνα με κύματα, το aqua-gym, την καφετέρια και πολλά πολλά άλλα. Ένα τμήμα του πάρκου είναι ειδικά διαμορφωμένο για παιδιά. Τριανταπέντε εκπαιδευμένοι και διαπιστευμένοι ναυαγοσώστες εγγυώνται την ασφάλεια των επισκεπτών.

Λίνδος

Ακολουθήστε τις πινακίδες με κατεύθυνση προς την παραλία και θα βρεθείτε στο τέλος του αριστερού μέρους της παραλίας της Λίνδου, ενώ εάν συνεχίσετε ευθεία κάτω και περάσετε την Ακρόπολη και τον δρόμο Παλλάς θα βρεθείτε στο τέλος της δεξιάς πλευράς της παραλίας, γνωστή ως παραλία Παλλάς. Ουσιαστικά υπάρχουν δύο διαφορετικές παραλίες που μοιράζονται τον ίδιο κόλπο. Υπάρχουν παντού ξαπλώστρες, ομπρέλες και ταβέρνες. Οι παλιοί αναπολούν τα μικρά μπλε λουλουδάκια που φύτρωναν στην άμμο, και τις θαλαμηγούς με τους διασήμους που αγκυροβολούσαν εδώ κατά την ακμάζουσα περίοδο της παραλίας. Σήμερα δυστυχώς, η περιοχή έχει αρχίσει να παρακμάζει. Εάν θέλετε να αποφύγετε τα πλήθη επιλέξτε την παραλία Παλλάς, η οποία είναι πιο ήσυχη. Το νερό είναι ρηχό και συνεπώς ιδανικό για τα μικρά παιδιά.

Λαδικό

Πρόκειται για έναν μικρό κολπίσκο, ο οποίος προσφέρει ό,τι ενδεχομένως θελήσει κανείς. Εκπληκτική άμμος, μικροί βράχοι, ξαπλώστρες, ομπρέλες, σμαραγδένια νερά, ντουζιέρες και τέλος μια ταβέρνα. Είναι δημοφιλής στους Ιταλούς, ιδιαίτερα κατά τον Αύγουστο που παρατηρείται συνωστισμός. Πρόσφατα, τοποθετήθηκαν ξαπλώστρες στην απέναντι βραχώδη ακτή, η οποία είναι ιδανικό μέρος για εκείνους που αναζητούν στιγμές ηρεμίας και χαλάρωσης.

Άντονι Κουίν

Σε αυτή την παραλία συναντά κανείς φυσικό λεπτό βοτσαλάκι, ιδανικό για να ξαπλώνει κανείς και να λιάζετε στον ήλιο, πεύκα που ακουμπούν στην ακροθαλασσιά και σμαραγδένια νερά. Θα σκεφτόταν κανείς ότι ο Άντονι Κουίν είχε άψογο γούστο όταν μαγεύτηκε από αυτόν τον μικροσκοπικό κόλπο. Η παραλία είναι σήμερα γνωστή με το όνομα του ηθοποιού, καθώς αγόρασε αυτό το τμήμα του νησιού όταν γύριζε τη ταινία «Τα Κανόνια του Ναβαρόνε». Το βαθύ πράσινο χρώμα των νερών οφείλεται στην πράσινη βλάστηση που περιβάλλει την παραλία. Είναι μια από τις ομορφότερες παραλίες της Ρόδου. Είναι πιο δημοφιλής στους νεότερους – ιδιαίτερα στους Ιταλούς – καθώς τα κοφτερά της βράχια εντός και εκτός της παραλίας δεν ενδείκνυνται για οικογένειες με μικρά παιδιά ή για ανθρώπους πιο προχωρημένης ηλικίας. Οι περισσότεροι λουόμενοι επισκέπτονται την παραλία κατά τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, λόγω των πολύ παγωμένων νερών κατά τους υπόλοιπους μήνες. Το πιο ωραίο σημείο είναι ο βράχος που βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της παραλίας, ο οποίος χωράει μόνο λίγες ξαπλώστρες. Στην κορυφή των βράχων μπορεί κανείς να βρει μια καντίνα και έναν τηλεφωνικό θάλαμο.

Αφάντου

Οικογένειες με φορητά ψυγειάκια και πτυσσόμενες καρέκλες, ζευγάρια με σκηνές, Βρετανοί που απολαμβάνουν μπύρες και hot dog από την καντίνα, νεαροί με jet-ski και ντόπιοι που επισκέπτονται τις ταβέρνες της περιοχής για φρέσκο ψάρι. Υπάρχει άπλετος χώρος για όλους στην μεγάλη παραλία του Αφάντου. Είναι μια αμμώδης παραλία με λιγοστά βότσαλα, όπου η θάλασσα βαθαίνει απότομα. Κάποια τμήματα της παραλίας είναι οργανωμένα και φαίνεται ότι οι Άγγλοι και οι Γερμανοί έχουν δημιουργήσει τα δικά τους στέκια κατά μήκος της παραλίας. Υπάρχουν λιγοστά μικρά εστιατόρια, κέντρα θαλάσσιων αθλημάτων και ψαροταβέρνες. Κατά μήκος της ακτής βρίσκεται το γήπεδο γκολφ της Ρόδου.

πληροφορίες από rhodesguide.com

Passenger Team