Σε αυτήν την πόλη της νότιας Ταϊλάνδης οι άνθρωποι ξυπνούν πριν από τις 04:00 τα ξημερώματα και συρρέουν σε μαγαζιά, vintage καφετέριες και πωλητές φαγητού στον δρόμο, για να απολαύσουν το πρωινό τους.
Την εμπειρία του γι’ αυτό το ιδιαίτερο «έθιμο» περιέγραψε ο δημοσιογράφος του BBC Όστιν Μπους. «Ήταν σχεδόν μεσάνυχτα στην πόλη Τρανγκ της νότιας Ταϊλάνδης, και τα μάτια μου είχαν πέσει σε έναν φούρνο, στο μέγεθος ενός tuk-tuk. Φλόγες και καπνός έβγαιναν από την κορυφή και οι άνδρες έβαζαν προσεκτικά δύο χοίρους στη φλογερή άβυσσο. Μια ώρα αργότερα, τους έβγαλαν έξω, καπνισμένους, ροδοκόκκινους, τραγανούς και αρωματικούς. Στη συνέχεια τους τεμάχισαν και τα κομμάτια βγήκαν προς πώληση στην κεντρική πρωινή αγορά της πόλης γύρω στις 04:00», περιγράφει χαρακτηριστικά.
«Δεν υπάρχουν πολλά μέρη στον κόσμο που παίρνουν τόσο σοβαρά το πρωινό όσο η Τρανγκ. Ακόμα και σε μια χώρα με απόλυτη εμμονή για το φαγητό όπως η Ταϊλάνδη, ο ενθουσιασμός της πόλης για το πρώτο γεύμα της ημέρας μπορεί να φαίνεται σχεδόν παθολογικός», συνεχίζει.
Στην Τρανγκ μπορείτε να ξεκινήσετε την ημέρα σας σε τεράστιες αίθουσες, εστιατόρια δεκαετιών που πωλούν αχνιστά μπολ με νουντλς και κουάκερ ρυζιού, σε καφετέριες και πάγκους με δίσκους με κάρυ, πατάτες και σούπες, καθώς και σε πλανόδιους πωλητές που ψήνουν τραγανά, τηγανισμένα μπαστούνια ζύμης και, το πιο γνωστό, πάγκους που πωλούν χοιρινό ψητό τοπικού στιλ ανά κιλό. Είναι διασκεδαστικό, υπέροχο, νόστιμο και καταπληκτικό. Αλλά γιατί ως πρωινό και γιατί στην Τρανγκ;
«Οι άνθρωποι εδώ τρώνε όλη την ώρα!»
«Τα εστιατόρια στην Τρανγκ φιλοξενούν εδώ διάφορους τύπους εργαζομένων», εξήγησε η Khanaporn Janjirdsak, ιδιοκτήτρια εστιατορίου και ερασιτέχνης ιστορικός φαγητού με έδρα την Τρανγκ, όταν ρωτήθηκε γιατί η συγκεκριμένη πόλη έχει τόση τρέλα με το πρωινό. «Οι εργάτες που συλλέγουν το λάτεξ από ένα καουτσουκόδεντρο ξυπνούν στις 02:00, οι άνθρωποι που διαχειρίζονται εστιατόρια πηγαίνουν για ψώνια στις 05:00. οι άνθρωποι εδώ τρώνε όλη την ώρα!», απάντησε.
Το καουτσούκ είναι μια σημαντική καλλιέργεια στην ύπαιθρο γύρω από την Τρανγκ, ανέφερε η Khanaporn και το γεγονός ότι ο χυμός από καουτσούκ πρέπει να μαζευτεί τις πρωινές ώρες οδήγησε σε μια ισχυρή -και πολύ πρωινή- κουλτούρα πρωινού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, είπε, οι εργάτες μπορεί να έχουν ήδη φάει δύο γεύματα πριν ανατείλει ο ήλιος.
Ένας άλλος παράγοντας που διαμόρφωσε τη συνήθεια με το τόσο νωρίς πρωινό στην πόλη είναι η μετανάστευση. Από τον 15ο αιώνα, το εμπόριο και η προοπτική της εργασίας έχουν προσελκύσει Κινέζους μετανάστες σε διάφορα σημεία κατά μήκος της ακτής της Ταϊλάνδης στην Ανταμάν. Η Τρανγκ έγινε το σπίτι για έναν δυσανάλογο αριθμό από αυτούς, και ως εκ τούτου θα μπορούσε να είναι το πιο κινέζικο μέρος στην Ταϊλάνδη: ένα εικονικό χωνευτήρι της κινεζικής κουλτούρας, με τις Χάκκα, Χόκκιεν και Τεοτσέ μεταξύ των περιφερειακών κινεζικών γλωσσών που ομιλούνται εκεί. Ωστόσο, οι Καντονέζοι έχουν τη μεγαλύτερη επίδραση στο πρωινό της Τρανγκ.
«Παλιά, οι άνθρωποι απλά έρχονταν και έπιναν τσάι», εξήγησε η Yaowanee Thirakleela, τέταρτης γενιάς Καντονέζα ιδιοκτήτρια του Jip Khao, του πιο παλιού και σεβαστού χώρου στην Τραγνκ για ντιμ σαμ (κινέζικο ορεκτικό).
«Καθόμασταν στο εστιατόριό της, το οποίο στις 07:00 ήταν ήδη γεμάτο με οικογένειες, μαθητές, συνταξιούχους και ανθρώπους που πήγαιναν στο γραφείο», λέει ο δημοσιογράφος.
Ωστόσο, κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, όπως είπε η Thirakleela, οι τσαγερί της Τρανγκ άρχισαν να προσφέρουν περισσότερα είδη διατροφής, κάνοντας τελικά τη μετάβαση σε πλήρη εστιατόρια. Σήμερα, η πόλη είναι συνώνυμη με τεράστιες αίθουσες που προσφέρουν δεκάδες είδη ψημένα στον ατμό και τηγανητές επιλογές, καθώς και χυλοπίτες και πιάτα με ρύζι. Όμως, ο Jip Khao είναι ένας από τους λίγους που έχει διατηρήσει ένα σχετικά μικρό μενού με αθροιστικά αντικείμενα, όλα φτιαγμένα στο σπίτι και στον ατμό με το παραδοσιακό στιλ σε ένα μεγάλο δίσκο παρά σε μικρά μπαμπού καλάθια.
H Thirakleela είναι περήφανη που το εστιατόριό της είναι ίσως το μοναδικό στην πόλη που συνεχίζει να σερβίρει κινέζικο τσάι με τον παλιό τρόπο. «Την εποχή του πατέρα μου, έπιναν πολύ τσάι», ανέφερε. «Θα μπορούσαν να τρώνε λιπαρά φαγητά και να ζήσουν μακρά ζωή!».
Το ψητό χοιρινό, συνώνυμο με την πόλη και το πρωινό της
Η λιπαρή τροφή στην οποία αναφερόταν ήταν, αναμφίβολα, το διάσημο ψητό χοιρινό κρέας της Τρανγκ. Παρόλο που το πιάτο έχει τις ρίζες του στα κινεζικά φεστιβάλ και γιορτές, έχει γίνει συνώνυμο της πόλης και αυτές τις μέρες πωλείται από πάγκους στη δημοτική πρωινή αγορά, μια τοπική λιχουδιά για τους ντόπιους και ένα must-eat item για τους επισκέπτες.
Πολύ δημοφιλές πρωινό είναι και τα μπαστούνια τηγανισμένης ζύμης (ακόμα ένα βασικό κινεζικό πρωινό) . «Σηκώνομαι κάθε μέρα στις 03:00 για να ετοιμάσω τη ζύμη», εξήγησε ο Somyot Athakijmongkol, ιδιοκτήτης δεύτερης γενιάς του Kun Chiang Bang Rak, ενός μικρού εστιατορίου που σερβίρει πρωινό και ίσως τα καλύτερα μπαστούνια στην πόλη. «Αρχίζω να τηγανίζω τη ζύμη στις 06:00. Και συνήθως έχουμε ξεπουλήσει μέχρι τις 09:00».
«Τα δικά μας είναι μακρύτερα, πιο τραγανά -παραμένουν τραγανά για πολύ καιρό και είναι μαλακά μέσα», είπε όταν ρωτήθηκε τι κάνει το προϊόν του ανώτερο.
Αλλά το πρωινό της Τρανγκ δεν περιορίζεται στα κινέζικα πιάτα. Όπως και το μεγαλύτερο μέρος της νότιας Ταϊλάνδης, η πόλη έχει σημαντικό μουσουλμανικό πληθυσμό και από μια σειρά από υπαίθρια εστιατόρια halal κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης, οι πωλητές πωλούν τραγανά, τηγανητά ψωμάκια γνωστά ως roti, συνδυάζοντάς τα με αρωματικά κάρι αποξηραμένων μπαχαρικών.
Σε κοντινή απόσταση, οι κάτοικοι της Ταϊλάνδης, οι οποίοι είχαν πιθανότατα τη μικρότερη επιρροή στη σκηνή πρωινού της πόλης, λειτουργούν πάγκους με κάρι, εγκαταστάσεις που διαθέτουν δεκάδες δίσκους προκατασκευασμένων κάρι, πατάτες, σούπες και άλλα πιάτα. Αν και συνήθως το φαγητό είναι το μεσημεριανό σε άλλο μέρος στην Ταϊλάνδη, στην Τρανγκ αυτά τα πιάτα θεωρούνται πρωινό.
Στο Ko Lay, ένα ταϊλανδέζικο κατάστημα με κάρι στην οδό Thanon Kan Tang που συνήθως ξεπουλά έως τις 09:00, ο δημοσιογράφος μίλησε με την ιδιοκτήτρια, Thanatip Boonyarat.
«Οι άνθρωποι της Τρανγκ έχουν τη φήμη των καλοφαγάδων», ανέφερε η Boonyarat. «Οι άνθρωποι αλλού στην Ταϊλάνδη τρώνε τρεις, ίσως τέσσερις φορές την ημέρα, αλλά οι άνθρωποι στην Τρανγκ τρώνε εννέα φορές την ημέρα!».
