Όταν οι άλλοι προσπαθούσαν να ομορφύνουν τη ζωή των γυναικών, εκείνη κατάφερε να την αλλάξει. Η Σανέλ είχε επιχειρήσει πολλές φορές να υπαγορεύσει τη βιογραφία της προκαλώντας την αγανάκτηση των βιογράφων, που δεν μπορούσαν να της αποσπάσουν ούτε μία αληθινή κουβέντα. Προτιμούσε να αραδιάζει φαντασιοπληξίες και παιδαριώδη ψέματα και κρατούσε επτασφράγιστα τα μυστικά της καταγωγής και του παρελθόντος της. Η Σανέλ πέρασε ολόκληρη τη ζωή της κόβοντας και ράβοντας την πραγματικότητα για να δημιουργήσει ένα μύθο στα δικά της μέτρα.
Η Εντμόντ Σαρλ-Ρού, πρόεδρος σήμερα της Ακαδημίας Goncourt και προσωπική φίλη τής Σανέλ, συνέταξε τη βιογραφία της μερικά χρόνια μετά το θάνατό της, όταν μπορούσε πια να γράψει τα πάντα χωρίς εξωραϊσμούς και
αποσιωπήσεις. Το βιβλίο της θεωρείται η μόνη έγκυρη βιογραφία της Σανέλ.
Το πυκνογραμμένο κείμενο της Σαρλ-Ρού, που θυμίζει ιστορικό μυθιστόρημα, ακολουθεί χρονολογικά την ιλιγγιώδη άνοδο μιας γυναίκας αποφασισμένης να κατακτήσει τον κόσμο με μια βελόνα στο χέρι. Η έρευνα της βιογράφου ξεκινά από τα βάθη της γαλλικής επαρχίας, από τη Σεβέν, τον τόπο καταγωγής μιας οικογένειας γυρολόγων που πάσχιζε να επιβιώσει μέσα στις χειρότερες συνθήκες, και φτάνει μέχρι τις τελευταίες στιγμές μιας ακατάβλητης, σκληρά εργαζόμενης γυναίκας, που επέτρεψε στο θάνατο να έρθει μια Κυριακή, μέρα αργίας, για να μην αφήσει τη δουλειά της στη μέση.
Το κείμενο της Σαρλ-Ρού φωτίζει όλες τις αντιφάσεις τού «φαινομένου Σανέλ». Οι φωτογραφίες εικονίζουν μια κομψή μελαχρινή γυναίκα, με λιτό ταγιέρ, πέρλες κι ένα τσιγάρο στο χέρι. Πίσω όμως από αυτή την εικόνα κρύβεται το ορφανό κορίτσι που μεγάλωσε σε κάποιο μοναστήρι, η «Κοκό» των κακόφημων επαρχιακών καμπαρέ, η «παράνομη» ερωμένη πλούσιων κυρίων, η καπελού της οδού Καμπόν, η μοδίστρα της Ντοβίλ. Η Σανέλ εμπνεόταν από τις εργατικές στολές για να δημιουργήσει ρούχα που φορέθηκαν στα μεγαλοαστικά σαλόνια, αλλά δεν αποδέχτηκε ποτέ τη δική της λαϊκή καταγωγή, απελευθέρωσε –κυριολεκτικά– τις γυναίκες από τα δεσμά του παρελθόντος (ασφυκτικούς κορσέδες, ογκώδη καπέλα, βαριά υφάσματα), αλλά φερόταν δεσποτικά στις υπαλλήλους της, ήταν πρωτοπόρα και ανατρεπτική, αλλά ταυτόχρονα βαθιά συντηρητική, ήταν «αδέσμευτη» και «ατίθαση», αλλά κρυφά επιθυμούσε να «νομιμοποιηθεί» στο πλευρό ενός άντρα.
Η κόρη του γυρολόγου συναναστράφηκε πολιτικούς, επιχειρηματίες, έκπτωτους τσάρους, γόνους της αγγλικής αριστοκρατίας, παραγωγούς του Χόλιγουντ, αρχηγούς των SS, άλλα οι πραγματικοί της φίλοι ήταν πάντα οι καλλιτέχνες. Ανάμεσά τους ο Ζαν Κοκτό, η Κολέτ, ο Μαξ Ζακόμπ, ο Πολ Μοράν, ο Ιγκόρ Στραβίνσκι, ο Σερζ Ντιαγκίλεφ, ο Πάμπλο Πικάσο. Η βιογραφία της Σανέλ ζωντανεύει σελίδες μιας άλλης εποχής. Τον καλλιτεχνικό αναβρασμό των années folles, τη γαλλική επαρχία όπως την απαθανάτισαν οι φωτογραφίες του Εζέν Ατζέ, την ατμόσφαιρα του Μπιαρίτζ και της γαλλικής Ριβιέρας, την ταραγμένη Ευρώπη του Β ́ Παγκοσμίου Πολέμου, τότε που η Σανέλ αναμίχθηκε στη σκοτεινή υπόθεση «Modelhut» και χρειάστηκε η επέμβαση του ίδιου του Τσόρτσιλ για να γλιτώσει τη ζωή της.
Η βιογράφος τής Σανέλ δεν επιμένει σε λεπτομέρειες που είναι πια γνωστές σε όλους. Για παράδειγμα, πολλοί θυμούνται ότι το ροζ ταγιέρ που φορούσε η Τζάκι Κένεντι στο Ντάλας τη στιγμή της δολοφονίας του Προέδρου είχε την υπογραφή της Σανέλ, αλλά λίγοι γνωρίζουν πως είχε ράψει τα κοστούμια για την «Αντιγόνη» του Κοκτό ή πως χάρη στη δική της χορηγία ανέβηκε η «Ιεροτελεστία της Άνοιξης».
Η Σανέλ έζησε την εποχή της έντονα, αφήνοντας πίσω της ένα ανεξίτηλο άρωμα και το στίγμα του μοναδικού στυλ Chanel.
Στο βιβλίο της Εντμόντ Σαρλ-Ρού βασίστηκε η ταινία Coco avant Chanel σε σκηνοθεσία Αν Φοντέν, με πρωταγωνίστρια την Οντρέ Τοτού.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Εντμόντ Σαρλ-Ρού (Edmonde Charles-Roux) γεννήθηκε το 1920 στο Νειγί-σιρ-Σεν. Κόρη διπλωμάτη, έζησε την παιδική της ηλικία στην Πράγα και τα νεανικά της χρόνια στη Ρώμη. Στον Β ́Παγκόσμιο Πόλεμο βρέθηκε στο μέτωπο ως εθελόντρια νοσοκόμα και τραυματίστηκε σε βομβαρδισμό. Αργότερα πέρασε στην Αντίσταση προσφέροντας τις υπηρεσίες της ως νοσοκόμα. Μετά τον πόλεμο εργάστηκε στη σύνταξη του νεοσύστατου περιοδικού Elle και αργότερα στο Vogue, του οποίου έγινε αρχισυντάκτρια. Το 1966 εξέδωσε το πρώτο της μυθιστόρημα Oublier Palerme, για το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο Goncourt. Ακολούθησαν και άλλα μυθιστορήματα, βιογραφίες, λευκώματα και τα λιμπρέτα πολλών μπαλέτων του Ρολάν Πετί. Τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από δεκαεπτά γλώσσες. Είναι μέλος της Ακαδημίας Goncourt από το 1983 και πρόεδρός της από το 2002.
Το 2007 έλαβε από τη Λεγεώνα των Ξένων τιμητική διάκριση και, το 2008, της ανατέθηκε η διεύθυνση της Villa Médicis, έδρας της Γαλλικής Ακαδημίας στη Ρώμη.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ
«Η βιογραφία αυτή ερευνά σε βάθος το παρελθόν της Σανέλ, φωτίζοντας το μυστήριο που η ίδια πάσχιζε επίμονα να δημιουργήσει. Πρόκειται για ένα εξόχως ειλικρινές αλλά και απρόσμενα σκληρό προτρέτο μιας γυναίκας που συχνά επισκιάστηκε από τον ίδιο της το μύθο».
Observer
«Ένα πορτρέτο συναρπαστικό, αποκαλυπτικό, αμείλικτο, αλλά χωρίς εμπάθεια… Ακόμα και όσοι ενδιαφέρονται ελάχιστα για τη μόδα θα βρουν εδώ μια βιογραφία καλογραμμένη και απολαυστική».
The Guardian
«Η ζωή της Σανέλ υπήρξε ασυνήθιστη, συναρπαστική, γεμάτη, ιδιόρρυθμη, και όπως όλες οι ωραίες ιστορίες, βρίθει από δραματικές ανατροπές και θριάμβους».
Margaret Drabble
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ πως μπορείτε να κερδίσετε το βιβλίο.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΑΣ!
